Met ogen dicht mij laten meevoeren.
Klanken strelen mijn oren.
Woorden vanuit ervaring veroorzaken kippenvel.
Plaats en ruimte even vergeten.
Jazz, Soul, & Blues maken een reis door mij.
Opgeladen als nieuw, vervolg ik mijn fysieke bestaan.
Dankbaar voor het beleefde genot.
02-04-2017
-Driandayaba-
Mijn en het dijn van mezelf of de ander? Mijn gedachten of eigendom van de context. Mijn lichaam of onderdaan van mijn impulsen. Kinderen toevertrouwd door het universum binnen onze leeromgeving. Tijdelijke wegen en paden nemen bezit van mij met als uiteindelijke missie; De exit. In het moment hebben wij of zijn wij eigendom of…
Het woord Leren in de brede zin en betekenis, zorgt bij een ieder voor een andere associatie. Het zorgt ook voor overeenkomstige overeenkomsten en/of verschillen. Dit woord Leren in de praktijk vereist gereedschappen om de definitie Leren te vertegenwoordigen. Begrijp jij het? Leren van andere organismen kan een breder associatief bereik geven voor het verwerken…
Als krassen op een krijtbord bewandel ik stapvoets mijn overtuigingen. Een innerlijk protest klinkt door merg en been. Wat als dit is wat ik nodig heb? Brokstukken ontwijkend tijdens de speurtocht. Vliegend op een enthousiast tapijt. Wat als het dit keer anders is? Onbekende zinsvorming ten toon spreiden. Levendige gedachten gevuld met vlees. Wat als…
Steken gevuld met venijn maken het masker geetst door pijn. Hoop op verzachting en geveld door dagelijkse verachting. Verleidelijk bedoelde denigrerende verwachtingen zitten als gegoten. Weet wat je wil en wil wat je weet, om de verdwaling voor te zijn. Avontuur en veilige toren, onoverkomenlijke tegenstellingen. De wil en keuze belanden op een slagveld. …
Blijf uit mijn buurt. Raak me niet aan. Blijf van me af. Ga uit mijn cirkel. Wend jouw ogen van me af. Hartpijn van verdriet bestaat, ik voel het nu. Vanaf mijn strot graaiend, brandend trekkend door mijn borstkas. Huilen met geluid uit een diepte die ik niet ken. Mijn lichaam laat zichzelf afschermen, foetushouding treedt op….
Mijn blik wordt gezogen in een fotomoment, uit een niet digitaal tijdperk. Als een spiegelbeeld terugspoelend in het concept tijd. De veelzeggende mimiek daagt mij uit. Ik zie mezelf in dat moment denken. “En wat heb jij al die jaren uitgespookt?” “Ben je nog rebels, lief, ondernemend, sterk, klein van stuk, maar groot in hart…