Met ogen dicht mij laten meevoeren.
Klanken strelen mijn oren.
Woorden vanuit ervaring veroorzaken kippenvel.
Plaats en ruimte even vergeten.
Jazz, Soul, & Blues maken een reis door mij.
Opgeladen als nieuw, vervolg ik mijn fysieke bestaan.
Dankbaar voor het beleefde genot.
02-04-2017
-Driandayaba-
Leef en laat leven, een practise as I preach levensvisie met vierdimensionale schaduwzijden. Het bestaat naast onze driedimensionale genotswereld, waar het oog des liefde blind is. In en tussen onze band ligt veel ruimte, soms geassocieerd met afstandelijkheid of nonchalance. Ik wil vrij laten, zoals ik vrij wil zijn. Tot een punt dat die vrijheid…
Een voet in de ene & een voet in de andere. Schoorvoetend ontdekken van de andere. Een ontluikende veranderende perceptie. Fragiel en kwetsbaar wandelt het met veel kracht in mij. Emoties & Ratio kibbelen over de details. In de ochtend mijn eerste gedachte. Voor het slapen gaan gevoelens trots, liefde, dankbaarheid & tevredenheid. –Driandayaba–
Mijn bedoeling is persoonlijk groeien. Morgen als ik groter ben wil ik ……. worden. Geen professie in gedachten, wel het antwoord willen op vele vragen. Fysiek ben ik uitgegroeid. Mentaal nog lang niet. Mijn innerlijke wereld die ik uitdraag naar de buitenwereld kan wel groter worden. Morgen is mijn vandaag en vandaag is niet mijn…
Het zijn niet de jaren die bij ons horen. Het zijn de ervaringen die wij al dan niet vrijwillig ingang verschaffen in ons bestaan. Een vol leven gevuld met zowel onze zachte als harde kanten nemen wij tot ons. De heerlijke en soms ook wel moeilijke lessen die ons dwingen tot huiswerk maken. Vele vormen…
Alles is gezegd. Alles is veel zeg ik. Alles is in deze context een illusie. De stilte in mij neemt over. De randjes zijn al rauw geschaafd. Sommige stukken al glad gepolijst. Welke woorden gebruik je als alles gezegd is? Er sijpelt bloed langs de opgedroogde paden die de basis vormen. Dualisme in zijn organische…
Blijf uit mijn buurt. Raak me niet aan. Blijf van me af. Ga uit mijn cirkel. Wend jouw ogen van me af. Hartpijn van verdriet bestaat, ik voel het nu. Vanaf mijn strot graaiend, brandend trekkend door mijn borstkas. Huilen met geluid uit een diepte die ik niet ken. Mijn lichaam laat zichzelf afschermen, foetushouding treedt op….