Emoties

De verspilling

Als in een klucht gevangen, Ja letterlijk omgeven door een beleving met individuele tintjes.
De verwachtingsvolle spanning dartelt in & uit de ruimte.
Ja, ook ik leef in mijn hoofd en huis in mijn lijf.
Creatievelingen, geketend door de banaliteiten voor onze voetstappen.
Deze slurpende kracht, een entiteit met wurgende grip op onze levenszucht.

Dit monopolie figuur geeft ons vrijwillig of niet een vrijbrief.
U mag nu verder naar banaliteit 1001, maar dan zonder de fantasie.
Na afloop, een trap na met zuurstof in een doggybag.
Pegels gieten als superieur volk ons in een leeg bestaan.
Een innerlijk fluisterende zucht openbaart zich wederom.

 

14-09-2016
-Driandayaba-

Geef een reactie