Voor alles wat ik wilde
Niet kon of krijgen mocht
Gegijzeld uit het verleden
Vastklampen in het Nu
Vergeef ik mij
Gekoesterd verlangen
Talloze wensen onvervuld
Geaccepteerde bagage
Zwaarder dan het gesproken woord
Vergeef ik mij
Ik streel, ik wrijf, ik hou van mij
Spreek mezelf toe en rek mij uit
Doe een pirouette en ga languit
Vang mij op, schop onder mijn hol
Onderwijl….
Vergeef ik mij
–Driandayaba–
Er was eens een tijd dat ik dacht via de ander mezelf te kennen. Er was eens een tijd dat ik voelde wat die ander voelde. Er was eens een tijd dat ik tegenhield wat ik wilde. Er was eens een tijd zoals nu eens een tijd zal zijn. Nu is het moment voorbij geslopen…
Als het opkomend daglicht mijn netvlies streelt, denk ik aan jou. Als de avond uitklokt voor de nachtdienst, denk ik aan jou. Als heuglijk of weemoedig bericht aanklopt, denk ik aan jou. Als mijn lust uit wandelen wil gaan, denk ik aan jou. Als mijn energie haar teugels verliest, denk ik aan jou. Als ik…
“Kom op, sta op, stop met huilen, stel je niet zo aan, er is niets aan de hand, het doet geen pijn, zo klaar over, doe niet zo lastig, stop nou daarmee, je zoekt weer aandacht, gewoon doorgaan! Je bent toch groot en sterk? De bemoedigende zinnen die via een positieve intentie ons eigen gemaakt…
Wat ik gekend heb kan ik meer dan soms missen. Gemis, een bewuste verwachting die soms zijn kop om de deur steekt. Misschien ook wel nostalgie genoemd. De momenten bewaard in tijd gekoppeld aan een gevoel van verbinden. Geur, stem & lach zetelen zich als permanente inwoners als ik ze toelaat. De band, de verbinding,…
DE Momenten zijn als doosjes met een strik eromheen. Ik trek langzaam de lus los, doe het doosje open en laat er een zintuig op los. Een pad naar het te ontdekken voltrekt zich keer op keer. 16-02-2017 -Driandayaba-
Een schouder. Een hand. Gecomponeerd borstkas ritme. Gewillig warm lijf. Op die momenten content met samen, terwijl ondertussen acceptatie met ontkenning touwtrekkend duelleren. Huisje boompje beestje een grijs gedraaide grammofoonplaat met de smaak van gisteren. Ik wil niet nodig zijn. In dit moment een tikje feminisme pompend door mijn aders. Zij heeft dat zelf niet…