Voor alles wat ik wilde
Niet kon of krijgen mocht
Gegijzeld uit het verleden
Vastklampen in het Nu
Vergeef ik mij
Gekoesterd verlangen
Talloze wensen onvervuld
Geaccepteerde bagage
Zwaarder dan het gesproken woord
Vergeef ik mij
Ik streel, ik wrijf, ik hou van mij
Spreek mezelf toe en rek mij uit
Doe een pirouette en ga languit
Vang mij op, schop onder mijn hol
Onderwijl….
Vergeef ik mij
–Driandayaba–
GEWOON een woord die regelmatig van mijn tong rolt om langs mijn lippen, toetsen & pen te passeren. GEWOON een woord met de bedoeling gewoon uiting te geven aan iets gewoon wat mijn zintuigen prikkelt. Voor mijnalles zo GEWOON zonder twijfel. Het besef hiervan tussendoor een streling dat er niets gewoon is aan wat ik…
Surfend op de golven via de kijkdoosjes. Gecreëerd voor ons, door ons. De honger naar acceptatie. De zucht naar waardering. De drang naar verbinding. Deze zoektocht als observant voelbaar door de warboel van digitale lijnen. Op een schouder een hand willen plaatsen. Het willen geven van een omhelzing. Willen uitspreken van de woorden. Alles is…
DE Momenten zijn als doosjes met een strik eromheen. Ik trek langzaam de lus los, doe het doosje open en laat er een zintuig op los. Een pad naar het te ontdekken voltrekt zich keer op keer. 16-02-2017 -Driandayaba-
Jouw geur wandelt over mijn poliepen. Diep in mij gefluister “welkom”… Zwevend boven mijn behoeften valt de rust over mij heen. Dansend in het moment daal ik neer op beide stelten. De drang, de lust en het verlangen wint wederom. Ik geef toe, de omgeving verdwijnt. Over een landschap van genot kiezen mijn vingers het pad. Jouw behoeften…
….als water, niet voor een ieder en niet overal drinkbaar, constante stroming essentieel voor zuiverheid. Wegsijpelend langs ledematen, stilstaand een broeinest voor de delers. ….als houtskool in vuur en vlam, verlichtend & passievol destructief in een onveilige omgeving. ….als ijs verkoelend bij rijzende temperatuur met kans op afgestorven delen in de lagen van jouw ziel. ….als aarde…
Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…