Het doek is gevallen De recensies liegen er niet om Een paar seizoenen goed theater Er werd hard gelachen Het genieten waard tussen de minder goede scenes Met hier en daar een waterval van tranen Elk scenario werd goed bedacht, geoefend & uitgespeeld De cast stapte tussendoor uit zijn rol hopende dat het niet op…
Als ik daar ben mis ik hier. Als ik hier ben sluit ik mij af voor daar. In de momenten van uitzwaaien, ophalen, vertrek & aankomst is het gevoel open. Trap ik die deur open en laat het even weer toe. Groeien tussen 2 landen. Niet alleen mijn genen, maar ook dit gevoel is al overgedragen….
Ik wil niet eens weten wie je bent (ik hoorde het) Zag jouw echte kleuren Het kind in jou pakte het uit Voelde alle pijn vermomd als een vreemdeling Schuin door mij heen Recht voor mij Ik doe niet meer mee -Driandayaba-
“Men” zegt: ogen zijn de vensters van onze ziel. Deze vensters vangen ons spiegelbeeld ook in de uitstraling van een ander. Wat wij bewonderen, zit ook in onze ziel. Wat wij veroordelen, zit ook in onze ziel. wat wij willen, zien wij ook in de ander. Wat wij niet willen, keuren wij ook af in…
Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…
Ik ben IK jij bent JIJ. Boven, op, door, onder & om elkaar heen als dansende zielen. Begrijp jij Mij? Begrijp ik Jou? Taal maakt ook zijn eigen dans. Ik wil niet praten. Ik wil niets zeggen. De dans der explorerende zielen neemt genoegen met luisteren . Dan gefluister… ‘Mag ik binnenkomen?’ Jas uit & op blote voeten…