| |

Muzen

Breng mij dichter tot mijn kern.
Ontspruit mijn expressie tijdens pieken en dalen.
Laat mij binnen kijken, zoals jullie mijn binnen naar buiten halen.
Mijn duister, het daglicht moet aanschouwen.
Mijn licht, de nacht in zijn pure vorm binnen laat.
Controle, plaats maakt voor overgave.
Geven, de beurt ruilt met ontvangen.
Emoties, de inkt zijn van de in vlees en tranen gegoten pen.
De knopen en vlinders in mijn lijf mij alert houden.
Kom muzen, kom muzen.
Breek af die muur.
Scheur de maskers.
Toon onze zielen, van jou, van mij.
Sab_I_Yeye

Vergelijkbare berichten

  • Telescoop

    Ik neem de stappen voorbij mijn ogen. Verwen ze met omgezette beelden. Gezien door het zicht van mijn gedachten. Achter mijn kijkers kan ik lopen langs dierbare kiekjes. Regelmatige afstelling van de innerlijke telescoop. Verbinden met muzes die blinde vlekken onthullen. Een doffe plek die glanzen mag. Ik kies mijn doel met berekende afstand. In…

  • |

    Gaan of Vergaan

    Geur van natte aarde, vergaan bladerdek en auto’s in de file brengt mij in het moment. Regendruppels omringen mij in alle maten en snelheid. Vergezeld met de danspassen van wervelwind en storm, hebben zij hun eigen plan. Duwend en trekkend in de ritme van verandering. Het nog aanwezige groen onthult zijn bestemming. Nog even gracieus…

  • De jacht

    Surfend op de golven via de kijkdoosjes. Gecreëerd voor ons, door ons. De honger naar acceptatie. De zucht naar waardering. De drang naar verbinding. Deze zoektocht als observant voelbaar door de warboel van digitale lijnen. Op een schouder een hand willen plaatsen. Het willen geven van een omhelzing. Willen uitspreken van de woorden. Alles is…

  • |

    Vleugels

    Zwevend op de vleugels van daden met overweldigende energie mij wiegend in een rusteloze diepe slaap. Liefhebben zonder verwachtingen met diepe inademing, waar op een hoek acceptatie exhale ontmoet. Rust dreunt door in de chaos, terwijl vleugels zich ontspannen uitspreiden 10-07-2017 -Driandayaba-

Geef een reactie