Wat is dat nu wezenlijk in de kern?
Een excuus voor een bewust genomen besluit met een rauw randje?
Een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel met een roze lintje?
Een weg te vagen schuldgevoel van mij of de ander?
Wanneer is er sprake van spijt?
Elke actie heeft een tegenreactie en is het niet incalculeren van het effect tegenreactie dan spijt?
Is spijt relevant tijdens absorberen van levenservaringen,  of zorgt spijt voor belemmeringen om te groeien?

Ik wil nergens spijt van hebben.
Spijt hebben voelt als ontrouw naar mijn handelen toe.
Neem ik wat ik kan dragen of krijg ik de maximale draaglast/kracht om eigen grenzen te bepalen?
Zorgt het antwoord op deze vragen voor spijt, of acceptatie van bewust gevolgde eigen voetstappen?

28-09-2016
-Driandayaba-