De momenten
DE Momenten zijn als doosjes met een strik eromheen.
Ik trek langzaam de lus los, doe het doosje open en laat er een zintuig op los.
Een pad naar het te ontdekken voltrekt zich keer op keer.
16-02-2017
-Driandayaba-
DE Momenten zijn als doosjes met een strik eromheen.
Ik trek langzaam de lus los, doe het doosje open en laat er een zintuig op los.
Een pad naar het te ontdekken voltrekt zich keer op keer.
16-02-2017
-Driandayaba-
Ken je geschiedenis voor het lopen in het heden. Deel je ervaringen met weerslag op het nu. Onderken je emoties die vloeien door associaties. Zo deden wij het en zo ging het. Neem moedig de 1e stap in een nieuw te vormen verhaal. Stap naast oude voetstappen die samenvoegen met de verse afdruk. Zoek hulpbronnen…
Geur van natte aarde, vergaan bladerdek en auto’s in de file brengt mij in het moment. Regendruppels omringen mij in alle maten en snelheid. Vergezeld met de danspassen van wervelwind en storm, hebben zij hun eigen plan. Duwend en trekkend in de ritme van verandering. Het nog aanwezige groen onthult zijn bestemming. Nog even gracieus…
Het zijn niet de jaren die bij ons horen. Het zijn de ervaringen die wij al dan niet vrijwillig ingang verschaffen in ons bestaan. Een vol leven gevuld met zowel onze zachte als harde kanten nemen wij tot ons. De heerlijke en soms ook wel moeilijke lessen die ons dwingen tot huiswerk maken. Vele vormen…
Aan het eind van een drukke winterweer werkdag, onder een warme straal. Kruipen in de nek van de geliefde bij behoefte aan ondersteuning. Het opwarmen van koude tenen en een oorschelp dichtbij het hart. Meegaan met een ritme, wachtend op het moment van versmelten in rust. Realisatie van ontluikend groen als de lente zich voorstelt….
Blijf uit mijn buurt. Raak me niet aan. Blijf van me af. Ga uit mijn cirkel. Wend jouw ogen van me af. Hartpijn van verdriet bestaat, ik voel het nu. Vanaf mijn strot graaiend, brandend trekkend door mijn borstkas. Huilen met geluid uit een diepte die ik niet ken. Mijn lichaam laat zichzelf afschermen, foetushouding treedt op….
Er was eens een tijd dat ik dacht via de ander mezelf te kennen. Er was eens een tijd dat ik voelde wat die ander voelde. Er was eens een tijd dat ik tegenhield wat ik wilde. Er was eens een tijd zoals nu eens een tijd zal zijn. Nu is het moment voorbij geslopen…