‘Iets’ met mij.
‘Iets’ een geladen sensatie die graag speelt met de handrem erop.
Tintelingen van hoofdhuid tot voeten.
Elektrische racebaan, waar de vierwieler keer op keer vanaf vloog.
‘Iets’ in afwachting zittend op het startblok met naald en garen.
Op het puntje van de bank zitten met jas aan.
Het is meer dan ‘Iets’ en toch niet anders te definitieren als ‘Iets’.
‘Iets’ voert de geladenheid op, zoals ook de maan mij elke cyclus streelt.
12-03-2017
-Driandayaba-
Ik ben IK jij bent JIJ. Boven, op, door, onder & om elkaar heen als dansende zielen. Begrijp jij Mij? Begrijp ik Jou? Taal maakt ook zijn eigen dans. Ik wil niet praten. Ik wil niets zeggen. De dans der explorerende zielen neemt genoegen met luisteren . Dan gefluister… ‘Mag ik binnenkomen?’ Jas uit & op blote voeten…
Mijn bedoeling is persoonlijk groeien. Morgen als ik groter ben wil ik ……. worden. Geen professie in gedachten, wel het antwoord willen op vele vragen. Fysiek ben ik uitgegroeid. Mentaal nog lang niet. Mijn innerlijke wereld die ik uitdraag naar de buitenwereld kan wel groter worden. Morgen is mijn vandaag en vandaag is niet mijn…
Steken gevuld met venijn maken het masker geetst door pijn. Hoop op verzachting en geveld door dagelijkse verachting. Verleidelijk bedoelde denigrerende verwachtingen zitten als gegoten. Weet wat je wil en wil wat je weet, om de verdwaling voor te zijn. Avontuur en veilige toren, onoverkomenlijke tegenstellingen. De wil en keuze belanden op een slagveld. …
Leef en laat leven, een practise as I preach levensvisie met vierdimensionale schaduwzijden. Het bestaat naast onze driedimensionale genotswereld, waar het oog des liefde blind is. In en tussen onze band ligt veel ruimte, soms geassocieerd met afstandelijkheid of nonchalance. Ik wil vrij laten, zoals ik vrij wil zijn. Tot een punt dat die vrijheid…
Mijn hart is blind. Ik laat mij leiden door de heldere blik in mijn ogen. Vlinder kusjes met een aai over mijn blinde vlekken. Geblinddoekt tussen de kleuren. Dansen met rode geuren op staal. Ik zie mezelf bedolven onder muzieknoten. Heeerlijk,……fluisteren mijn oren. -Driandayaba-
Surfend op de golven via de kijkdoosjes. Gecreëerd voor ons, door ons. De honger naar acceptatie. De zucht naar waardering. De drang naar verbinding. Deze zoektocht als observant voelbaar door de warboel van digitale lijnen. Op een schouder een hand willen plaatsen. Het willen geven van een omhelzing. Willen uitspreken van de woorden. Alles is…
