Als het opkomend daglicht mijn netvlies streelt, denk ik aan jou.
Als de avond uitklokt voor de nachtdienst, denk ik aan jou.
Als heuglijk of weemoedig bericht aanklopt, denk ik aan jou.
Als mijn lust uit wandelen wil gaan, denk ik aan jou.
Als mijn energie haar teugels verliest, denk ik aan jou.
Als ik voel:”Hou van mij of laat mij gaan, denk ik aan jou.
–Driandayaba–
Kusje hier, kusje daar. Digitaal hier, digitaal daar. Voelt echt, voelt onbereikbaar. Vlees op vlees slechts een herinnering. Gevlochten gedachten als wilskracht ontrafelt. Een te nemen actie in de wacht. Langs de lijnen van mijn rug. In de holte van mijn knie. Binnen bereik, maar toch onbereikbaar in het moment. Driandayaba
Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…
GEWOON een woord die regelmatig van mijn tong rolt om langs mijn lippen, toetsen & pen te passeren. GEWOON een woord met de bedoeling gewoon uiting te geven aan iets gewoon wat mijn zintuigen prikkelt. Voor mijnalles zo GEWOON zonder twijfel. Het besef hiervan tussendoor een streling dat er niets gewoon is aan wat ik…
Blijf uit mijn buurt. Raak me niet aan. Blijf van me af. Ga uit mijn cirkel. Wend jouw ogen van me af. Hartpijn van verdriet bestaat, ik voel het nu. Vanaf mijn strot graaiend, brandend trekkend door mijn borstkas. Huilen met geluid uit een diepte die ik niet ken. Mijn lichaam laat zichzelf afschermen, foetushouding treedt op….
Rijk zijn een verlangen van velen. Rijk voelen een te vervullen bestemming. Rijk leven een aanwezig besef bij dankbaarheid. Rijkdom vergaren een door te lopen proces met uitkomsten en offers in het vizier. Het woord rijk heeft vele gezichten, maskers & betekenissen. Een eenduidige bestemming niet te achterhalen. Wat is de eerste gedachte die overneemt?…
DE Momenten zijn als doosjes met een strik eromheen. Ik trek langzaam de lus los, doe het doosje open en laat er een zintuig op los. Een pad naar het te ontdekken voltrekt zich keer op keer. 16-02-2017 -Driandayaba-