|

Bezit of eigendom?

Mijn en het dijn van mezelf of de ander?
Mijn gedachten of eigendom van de context.
Mijn lichaam of onderdaan van mijn impulsen.
Kinderen toevertrouwd door het universum binnen onze leeromgeving.
Tijdelijke wegen en paden nemen bezit van mij met als uiteindelijke missie; De exit.

In het moment hebben wij of zijn wij eigendom of bezit, tot betrekkelijkheid een overname pleegt.
Genietend van deze kwetsbaarheid geeft ons passage tot de open vlakte genaamd; De groei.

Als een uitgeleend organisch entiteit binnen deze wereld claim ik mijn tussenstation.
Ik heb, ik wil, ik krijg, ik heb geleerd.
Trappelend van extase verheugend op de wisseling van de tijdgeest, absorbeer ik eerdere stappen.

 

28-09-2016
-Driandayaba_

Vergelijkbare berichten

  • |

    Sterk zijn

    “Kom op, sta op, stop met huilen, stel je niet zo aan, er is niets aan de hand, het doet geen pijn, zo klaar over, doe niet zo lastig, stop nou daarmee, je zoekt weer aandacht, gewoon doorgaan! Je bent toch groot en sterk? De bemoedigende zinnen die via een positieve intentie ons eigen gemaakt…

  • De uitnodiging

    Warme Rode kleuren dringen mijn netvlies binnen. Vingertoppen & ogen bewonderen het formaat. De natuur voelt zich gemanipuleerd & trots onder zoveel bekijks. Aroma huppelt langs mijn geurzoekers. Ik wil je nu, gewassen of niet. Sproeten breken tijdens mijn eerste bijt. Fris & Vochtig langs mijn tong zijn weg vervolgen. Zacht & Zoet met de…

  • Teder

    Teder nader tot elkaar komen binnen een bekende melodie die verborgen tonen opent. Als een speurtocht in een doolhof met verschuivende in & uitgangen. De onvoorspelbaarheid als drijvende kracht voor de alertheid. Het waarom & wat zijn telkens fluisterende vragen gekoppeld aan wisselende hypothesen. Seizoenen tonen hun verleidelijk aangezicht met de vele maskers. Gedeelde gedachten…

  • |

    Het ‘Iets’

    ‘Iets’ met mij. ‘Iets’ een geladen sensatie die graag speelt met de handrem erop. Tintelingen van hoofdhuid tot voeten. Elektrische racebaan, waar de vierwieler keer op keer vanaf vloog. ‘Iets’ in afwachting zittend op het startblok met naald en garen. Op het puntje van de bank zitten met jas aan. Het is meer dan ‘Iets’…

  • | |

    Muzen

    Breng mij dichter tot mijn kern. Ontspruit mijn expressie tijdens pieken en dalen. Laat mij binnen kijken, zoals jullie mijn binnen naar buiten halen. Mijn duister, het daglicht moet aanschouwen. Mijn licht, de nacht in zijn pure vorm binnen laat. Controle, plaats maakt voor overgave. Geven, de beurt ruilt met ontvangen. Emoties, de inkt zijn van de in…

Geef een reactie