|

Dagelijks versje

Ik ben mij als toen, nu en in ontwikkeling zijnde.
Ik plaats mezelf met benen op de grond en handen in de lucht.
Kijk mijn boosheid recht aan en bevredig mijn nieuwsgierigheid.

Mijn vele kanten doen handje klap met elkaar in goed overleg.
Ik mag zijn wie ik allemaal zijn wil.
Wij fluiten elkaar terug als controle verloren dreigt te gaan.
Ons lijf, onze energie, onze gedachten, onze emoties, onze wilskracht is de onmisbare motor.

Ik doe wat nodig is om meerdere kanten van mij te zijn.
Ik pak wat mij past en hang terug wat een ander beter staat.
Ik erken pijn en kies ervoor niet te lijden boven mijn draagkracht.
Ik onderzoek mijn behoeften en stel mijn spiegelbeeld open vragen.
Antwoorden komen in stilte en met een knik langs en door mij heen.

 

16-02-2017
-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • Homies

    Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…

  • |

    Ruzie

    Nutteloos als doel tot een oplossing. Nuttig voor het blootleggen van emoties gevuld met onmacht. Krijsend in een oor, krassend over een ziel. Blind maken van rede & logica. Overtuigingen en gevoelens verwerpen, die laten zien wie wij zijn. Het gewin, een boost voor het beschermen van onzekerheid. Aan de muur een masker erbij. Het…

  • |

    Onbereikbaar

    Kusje hier, kusje daar. Digitaal hier, digitaal daar. Voelt echt, voelt onbereikbaar. Vlees op vlees slechts een herinnering. Gevlochten gedachten als wilskracht ontrafelt. Een te nemen actie in de wacht. Langs de lijnen van mijn rug. In de holte van mijn knie. Binnen bereik, maar toch onbereikbaar in het moment. Driandayaba

  • |

    Wat als

    Als krassen op een krijtbord bewandel ik stapvoets mijn overtuigingen. Een innerlijk protest klinkt door merg en been. Wat als dit is wat ik nodig heb? Brokstukken ontwijkend tijdens de speurtocht. Vliegend op een enthousiast tapijt. Wat als het dit keer anders is? Onbekende zinsvorming ten toon spreiden. Levendige gedachten gevuld met vlees. Wat als…

  • |

    De geur

    Jouw geur wandelt over mijn poliepen. Diep in mij gefluister “welkom”… Zwevend boven mijn behoeften valt de rust over mij heen. Dansend in het moment daal ik neer op beide stelten. De drang, de lust en het verlangen wint wederom. Ik geef toe, de omgeving verdwijnt. Over een landschap van genot kiezen mijn vingers het pad. Jouw behoeften…

  • |

    Gène

    Heb je geen gène? Je geeft mij gène! Je moet je schamen! Wat zullen anderen ervan zeggen? Je weet toch wel beter? Dat doe je toch niet? Beter doe je normaal! Het berispend vingertje letterlijk opgestoken, uitgesproken in woord, intonatie en of gezichtsuitdrukking. Een juk die meer weegt dan een ziel zou mogen dragen. Opgelegd dan wel…

Geef een reactie