|

Dagelijks versje

Ik ben mij als toen, nu en in ontwikkeling zijnde.
Ik plaats mezelf met benen op de grond en handen in de lucht.
Kijk mijn boosheid recht aan en bevredig mijn nieuwsgierigheid.

Mijn vele kanten doen handje klap met elkaar in goed overleg.
Ik mag zijn wie ik allemaal zijn wil.
Wij fluiten elkaar terug als controle verloren dreigt te gaan.
Ons lijf, onze energie, onze gedachten, onze emoties, onze wilskracht is de onmisbare motor.

Ik doe wat nodig is om meerdere kanten van mij te zijn.
Ik pak wat mij past en hang terug wat een ander beter staat.
Ik erken pijn en kies ervoor niet te lijden boven mijn draagkracht.
Ik onderzoek mijn behoeften en stel mijn spiegelbeeld open vragen.
Antwoorden komen in stilte en met een knik langs en door mij heen.

 

16-02-2017
-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • Teder

    Teder nader tot elkaar komen binnen een bekende melodie die verborgen tonen opent. Als een speurtocht in een doolhof met verschuivende in & uitgangen. De onvoorspelbaarheid als drijvende kracht voor de alertheid. Het waarom & wat zijn telkens fluisterende vragen gekoppeld aan wisselende hypothesen. Seizoenen tonen hun verleidelijk aangezicht met de vele maskers. Gedeelde gedachten…

  • |

    Stilte

    Stilte is gekleed in zijn witte sluier. Omringend  als een sereen effect. Hoog in de boom wachten zij hun kans af. De tijd om te vertrekken laat zijn ware gezicht zien. Koersen naar het Zuiden is hun deadline. Brekende takken door de witte sluiers. Knisperend en knerpend onder mijn zolen, brengt het mij terug naar dat…

  • Spijt

    Wat is dat nu wezenlijk in de kern? Een excuus voor een bewust genomen besluit met een rauw randje? Een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel met een roze lintje? Een weg te vagen schuldgevoel van mij of de ander? Wanneer is er sprake van spijt? Elke actie heeft een tegenreactie en is het niet incalculeren van het…

  • |

    De vragen

    Vragen doe ik graag, ook al valt het soms wat zwaar op de maag. Welke wensen zijn er weggestopt in afwachting van een moment? Dromen die op paden liggen om ontwaakt te worden. Een voet voor de ander of stappen in de meerderheid. Ga ik nu te ver of mag het ietsje minder? Mijn blik is…

  • |

    Gaan of Vergaan

    Geur van natte aarde, vergaan bladerdek en auto’s in de file brengt mij in het moment. Regendruppels omringen mij in alle maten en snelheid. Vergezeld met de danspassen van wervelwind en storm, hebben zij hun eigen plan. Duwend en trekkend in de ritme van verandering. Het nog aanwezige groen onthult zijn bestemming. Nog even gracieus…

  • |

    Wat als

    Als krassen op een krijtbord bewandel ik stapvoets mijn overtuigingen. Een innerlijk protest klinkt door merg en been. Wat als dit is wat ik nodig heb? Brokstukken ontwijkend tijdens de speurtocht. Vliegend op een enthousiast tapijt. Wat als het dit keer anders is? Onbekende zinsvorming ten toon spreiden. Levendige gedachten gevuld met vlees. Wat als…

Geef een reactie