|

Dagelijks versje

Ik ben mij als toen, nu en in ontwikkeling zijnde.
Ik plaats mezelf met benen op de grond en handen in de lucht.
Kijk mijn boosheid recht aan en bevredig mijn nieuwsgierigheid.

Mijn vele kanten doen handje klap met elkaar in goed overleg.
Ik mag zijn wie ik allemaal zijn wil.
Wij fluiten elkaar terug als controle verloren dreigt te gaan.
Ons lijf, onze energie, onze gedachten, onze emoties, onze wilskracht is de onmisbare motor.

Ik doe wat nodig is om meerdere kanten van mij te zijn.
Ik pak wat mij past en hang terug wat een ander beter staat.
Ik erken pijn en kies ervoor niet te lijden boven mijn draagkracht.
Ik onderzoek mijn behoeften en stel mijn spiegelbeeld open vragen.
Antwoorden komen in stilte en met een knik langs en door mij heen.

 

16-02-2017
-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • |

    Halsband & Muilkorf

    Bijtend op mijn tong, de zwijgende woorden inslikkend. Het doel ontgaat mij in het moment. Begrijpen een te vervullen levensdoel met een groot offer. De beroeringen van alle dag zoeken een uitlaat. Doen wat ik zeg en zeggen wat ik doe een missie met obstakels. Het openbaart mijn drang naar ruimte, vrijheid, recalcitrantie in vol…

  • Jij

    Blijf uit mijn buurt. Raak me niet aan. Blijf van me af. Ga uit mijn cirkel. Wend jouw ogen van me af. Hartpijn van verdriet bestaat, ik voel het nu. Vanaf mijn strot graaiend, brandend trekkend door mijn borstkas. Huilen met geluid uit een diepte die ik niet ken. Mijn lichaam laat zichzelf afschermen, foetushouding treedt op….

  • Gedachte

    Jij neemt mij mee door alle emoties. Jij bent de regisseur van mijn biografie. Ik wil jou zoveel vragen teveel om zelf te kunnen dragen. Zie jij mij zo of zie ik mezelf zo? Op dit moment loop jij voor mij uit. Mijn woorden vormen zich naar jouw makelij. Vaak ga jij ook mee, smelten…

  • Gewoon

    GEWOON een woord die regelmatig van mijn tong rolt om langs mijn lippen, toetsen & pen te passeren. GEWOON een woord met de bedoeling gewoon uiting te geven aan iets gewoon wat mijn zintuigen prikkelt. Voor mijnalles zo GEWOON zonder twijfel. Het besef hiervan tussendoor een streling dat er niets gewoon is aan wat ik…

  • Kop of Munt

    Een schouder. Een hand. Gecomponeerd borstkas ritme. Gewillig warm lijf. Op die momenten content met samen, terwijl ondertussen acceptatie met ontkenning touwtrekkend duelleren. Huisje boompje beestje een grijs gedraaide grammofoonplaat met de smaak van gisteren. Ik wil niet nodig zijn. In dit moment een tikje feminisme pompend door mijn aders. Zij heeft dat zelf niet…

Geef een reactie