Sab_I_Yeye
Als zij nieuw en compleet is, voel ik passie en gedrevenheid. Haar donker laat mij wensen dat ik dans in haar lichtval. Opgeladen verlangens die ter plekke vervulling zoeken. Zingende wind langs mijn oren met een wisselvallige neerval, waarna hij elektrisch geladen zijn entree maakt. Mijn lijf als water, gaat mee met alle bochten richting…
Heb je geen gène? Je geeft mij gène! Je moet je schamen! Wat zullen anderen ervan zeggen? Je weet toch wel beter? Dat doe je toch niet? Beter doe je normaal! Het berispend vingertje letterlijk opgestoken, uitgesproken in woord, intonatie en of gezichtsuitdrukking. Een juk die meer weegt dan een ziel zou mogen dragen. Opgelegd dan wel…
“Kom op, sta op, stop met huilen, stel je niet zo aan, er is niets aan de hand, het doet geen pijn, zo klaar over, doe niet zo lastig, stop nou daarmee, je zoekt weer aandacht, gewoon doorgaan! Je bent toch groot en sterk? De bemoedigende zinnen die via een positieve intentie ons eigen gemaakt…
“Men” zegt: ogen zijn de vensters van onze ziel. Deze vensters vangen ons spiegelbeeld ook in de uitstraling van een ander. Wat wij bewonderen, zit ook in onze ziel. Wat wij veroordelen, zit ook in onze ziel. wat wij willen, zien wij ook in de ander. Wat wij niet willen, keuren wij ook af in…
Iets kwijt zijn vanuit vrije keuze is een gewonnen vrijheid. In de vergetelheid stappen om iets niet te willen vinden is een vrijwillige gijzeling. Sab_I_Yeye
In jezelf praten is als leven tussen twee culturen, met gebruik van metacommunicatie tijdens een onderonsje.