De momenten
DE Momenten zijn als doosjes met een strik eromheen.
Ik trek langzaam de lus los, doe het doosje open en laat er een zintuig op los.
Een pad naar het te ontdekken voltrekt zich keer op keer.
16-02-2017
-Driandayaba-
DE Momenten zijn als doosjes met een strik eromheen.
Ik trek langzaam de lus los, doe het doosje open en laat er een zintuig op los.
Een pad naar het te ontdekken voltrekt zich keer op keer.
16-02-2017
-Driandayaba-
Ik ben mij als toen, nu en in ontwikkeling zijnde. Ik plaats mezelf met benen op de grond en handen in de lucht. Kijk mijn boosheid recht aan en bevredig mijn nieuwsgierigheid. Mijn vele kanten doen handje klap met elkaar in goed overleg. Ik mag zijn wie ik allemaal zijn wil. Wij fluiten elkaar terug…
Met ogen dicht mij laten meevoeren. Klanken strelen mijn oren. Woorden vanuit ervaring veroorzaken kippenvel. Plaats en ruimte even vergeten. Jazz, Soul, & Blues maken een reis door mij. Opgeladen als nieuw, vervolg ik mijn fysieke bestaan. Dankbaar voor het beleefde genot. 02-04-2017 -Driandayaba-
Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…
‘Het is jouw Dag’ zei hij. Bezinkend nam zij de getoonde micro-expressie. Haar repliek ‘Ik ben geen eigenaar van Dag’ Dag schrijdt voort en zoekt haar weg tussen de momenten. Sommige onvergetelijk enkele als een ruis in de nacht. Wie zal het zeggen? ‘Zal ik nu volgen?’ vraagt zij. Neem mij over zoals Dag dat…
Kusje hier, kusje daar. Digitaal hier, digitaal daar. Voelt echt, voelt onbereikbaar. Vlees op vlees slechts een herinnering. Gevlochten gedachten als wilskracht ontrafelt. Een te nemen actie in de wacht. Langs de lijnen van mijn rug. In de holte van mijn knie. Binnen bereik, maar toch onbereikbaar in het moment. Driandayaba
Er was eens een tijd dat ik dacht via de ander mezelf te kennen. Er was eens een tijd dat ik voelde wat die ander voelde. Er was eens een tijd dat ik tegenhield wat ik wilde. Er was eens een tijd zoals nu eens een tijd zal zijn. Nu is het moment voorbij geslopen…