De ontmoeting
Waar kom jij vandaan? Wie is je vader en wie is je moeder? Waar woont jouw familie?
Ons kent Ons mentaliteit.
Van welke makelij ben jij? Welk bruikbaar netwerk zit er om jou heen?
Hedendaags ook te zien via Sociale media en niet meer solo voor mij zo’n bekend wij-cultuur omgangsvorm.
Een beoordelingsgereedschap gecreëerd om de veiligheid en continuïteit te bewaken en soms …..het tegengaan van vermenging binnen dezelfde genenstam.
Het digitale tijdperk geeft ons een ontmoeting zonder de hand te schudden of in de ogen van de ander kunnen kijken.
“Geef een stevige handdruk” was een opvoedadvies, want dat bepaalde hoe de ander in zijn of haar vel zat.
“Laat zien wie je bent” was een sociaal leerproces, waarbij eat or be eaten een primal meaning had.
Dat moment kan zoveel weergeven en ik ervaar het als een gemis.
Mijn energie wil die ander raken in een kleine krachtmeting of zonder ogen lezen in de kern van jouw ziel.
Zoiets als “What you feel is what you get” & niet “What you see is what you get”
In dit digitale socialisatie tijdperk zijn likes, comments, retweets etc. vanachter het “veilige” lichtgevende scherm die jouw virtuele sociale status & die van jouw medemens bepalen.
Alsof het nog niet genoeg was om al te leven in onze eigen virtuele wereld gecreëerd door onze eigen gedachten.
“Is dit verbinden of verwijdering?”
Zijn wij als mensen gestopt met het gebruiken van ons aangeboren radar?
Vertrouwen wij tegenwoordig alleen onze visuele waarneming om gelijk door te gaan naar het interpreteren?
Waar is die tussenstap, die stap die de ander zijn energie even binnenlaat en wij kennismaken zonder woorden?
Het moment waarbij onze gedachten samen tikkertje spelen in elkaars virtuele wereld en even kunnen wisselen van plek.
-Driandayaba-
04-06-2016