|

De vragen

Vragen doe ik graag, ook al valt het soms wat zwaar op de maag.
Welke wensen zijn er weggestopt in afwachting van een moment?
Dromen die op paden liggen om ontwaakt te worden.
Een voet voor de ander of stappen in de meerderheid.
Ga ik nu te ver of mag het ietsje minder?
Mijn blik is open met nog niet bereikte grenzen.
In zijn achteruit lopen een onbegonnen werk.

Driandayaba

 

Vergelijkbare berichten

  • |

    Ruzie

    Nutteloos als doel tot een oplossing. Nuttig voor het blootleggen van emoties gevuld met onmacht. Krijsend in een oor, krassend over een ziel. Blind maken van rede & logica. Overtuigingen en gevoelens verwerpen, die laten zien wie wij zijn. Het gewin, een boost voor het beschermen van onzekerheid. Aan de muur een masker erbij. Het…

  • |

    Leren

    Het woord Leren in de brede zin en betekenis, zorgt bij een ieder voor een andere associatie. Het zorgt ook voor overeenkomstige overeenkomsten en/of verschillen. Dit woord Leren in de praktijk vereist gereedschappen om de definitie Leren te vertegenwoordigen. Begrijp jij het? Leren van andere organismen kan een breder associatief bereik geven voor het verwerken…

  • De verspilling

    Als in een klucht gevangen, Ja letterlijk omgeven door een beleving met individuele tintjes. De verwachtingsvolle spanning dartelt in & uit de ruimte. Ja, ook ik leef in mijn hoofd en huis in mijn lijf. Creatievelingen, geketend door de banaliteiten voor onze voetstappen. Deze slurpende kracht, een entiteit met wurgende grip op onze levenszucht. Dit…

  • |

    Wat als

    Als krassen op een krijtbord bewandel ik stapvoets mijn overtuigingen. Een innerlijk protest klinkt door merg en been. Wat als dit is wat ik nodig heb? Brokstukken ontwijkend tijdens de speurtocht. Vliegend op een enthousiast tapijt. Wat als het dit keer anders is? Onbekende zinsvorming ten toon spreiden. Levendige gedachten gevuld met vlees. Wat als…

  • De brief

    Mijn blik wordt gezogen in een fotomoment, uit een niet digitaal tijdperk. Als een spiegelbeeld terugspoelend in het concept tijd. De veelzeggende mimiek daagt mij uit. Ik zie mezelf in dat moment denken. “En wat heb jij al die jaren uitgespookt?” “Ben je nog rebels, lief, ondernemend, sterk, klein van stuk, maar groot in hart…

  • Mijn liefde is……

    ….als water, niet voor een ieder en niet overal drinkbaar, constante stroming essentieel voor zuiverheid. Wegsijpelend langs ledematen, stilstaand een broeinest voor de delers. ….als houtskool in vuur en vlam, verlichtend & passievol destructief in een onveilige omgeving. ….als ijs verkoelend bij rijzende temperatuur met kans op afgestorven delen in de lagen van jouw ziel. ….als aarde…

Geef een reactie