Vragen doe ik graag, ook al valt het soms wat zwaar op de maag.
Welke wensen zijn er weggestopt in afwachting van een moment?
Dromen die op paden liggen om ontwaakt te worden.
Een voet voor de ander of stappen in de meerderheid.
Ga ik nu te ver of mag het ietsje minder?
Mijn blik is open met nog niet bereikte grenzen.
In zijn achteruit lopen een onbegonnen werk.
–Driandayaba–
“Men” zegt: ogen zijn de vensters van onze ziel. Deze vensters vangen ons spiegelbeeld ook in de uitstraling van een ander. Wat wij bewonderen, zit ook in onze ziel. Wat wij veroordelen, zit ook in onze ziel. wat wij willen, zien wij ook in de ander. Wat wij niet willen, keuren wij ook af in…
Als ik mijzelf herinner dat ik gelukkig ben glimlacht mijn hart. Als ik voel dat onze nazaten geluk ervaren lacht mijn hele lijf. Als ik afdaal in het diepst van mijn ziel belicht ik de donkere plekken en geef mijzelf een knuffel. Als de gemiste momenten voorbij flitsen herinner ik mijzelf dat ik gelukkig ben….
Aan het eind van een drukke winterweer werkdag, onder een warme straal. Kruipen in de nek van de geliefde bij behoefte aan ondersteuning. Het opwarmen van koude tenen en een oorschelp dichtbij het hart. Meegaan met een ritme, wachtend op het moment van versmelten in rust. Realisatie van ontluikend groen als de lente zich voorstelt….
Teder nader tot elkaar komen binnen een bekende melodie die verborgen tonen opent. Als een speurtocht in een doolhof met verschuivende in & uitgangen. De onvoorspelbaarheid als drijvende kracht voor de alertheid. Het waarom & wat zijn telkens fluisterende vragen gekoppeld aan wisselende hypothesen. Seizoenen tonen hun verleidelijk aangezicht met de vele maskers. Gedeelde gedachten…
Bijtend op mijn tong, de zwijgende woorden inslikkend. Het doel ontgaat mij in het moment. Begrijpen een te vervullen levensdoel met een groot offer. De beroeringen van alle dag zoeken een uitlaat. Doen wat ik zeg en zeggen wat ik doe een missie met obstakels. Het openbaart mijn drang naar ruimte, vrijheid, recalcitrantie in vol…
Breng mij dichter tot mijn kern. Ontspruit mijn expressie tijdens pieken en dalen. Laat mij binnen kijken, zoals jullie mijn binnen naar buiten halen. Mijn duister, het daglicht moet aanschouwen. Mijn licht, de nacht in zijn pure vorm binnen laat. Controle, plaats maakt voor overgave. Geven, de beurt ruilt met ontvangen. Emoties, de inkt zijn van de in…