|

De vragen

Vragen doe ik graag, ook al valt het soms wat zwaar op de maag.
Welke wensen zijn er weggestopt in afwachting van een moment?
Dromen die op paden liggen om ontwaakt te worden.
Een voet voor de ander of stappen in de meerderheid.
Ga ik nu te ver of mag het ietsje minder?
Mijn blik is open met nog niet bereikte grenzen.
In zijn achteruit lopen een onbegonnen werk.

Driandayaba

 

Vergelijkbare berichten

  • | |

    Geneugten

    Aan het eind van een drukke winterweer werkdag, onder een warme straal. Kruipen in de nek van de geliefde bij behoefte aan ondersteuning. Het opwarmen van koude tenen en een oorschelp dichtbij het hart. Meegaan met een ritme, wachtend op het moment van versmelten in rust. Realisatie van ontluikend groen als de lente zich voorstelt….

  • Homies

    Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…

  • | |

    Muzen

    Breng mij dichter tot mijn kern. Ontspruit mijn expressie tijdens pieken en dalen. Laat mij binnen kijken, zoals jullie mijn binnen naar buiten halen. Mijn duister, het daglicht moet aanschouwen. Mijn licht, de nacht in zijn pure vorm binnen laat. Controle, plaats maakt voor overgave. Geven, de beurt ruilt met ontvangen. Emoties, de inkt zijn van de in…

  • |

    Het spel

    In mijn zijn staat de tijd stil. Dit innerlijk festijn draait de volume op nul. Receptoren tast, reuk en smaak doen de vreugdedans. Het gespeelde spel is herkend. Zacht bijtend op mijn lippen, sla ik jou gade. Mijn vingers strijken troostend over mijn hals. Onrustig beroeren mijn benen elkaar. Het startschot klinkt voor Ademhaling en…

  • Jij

    Blijf uit mijn buurt. Raak me niet aan. Blijf van me af. Ga uit mijn cirkel. Wend jouw ogen van me af. Hartpijn van verdriet bestaat, ik voel het nu. Vanaf mijn strot graaiend, brandend trekkend door mijn borstkas. Huilen met geluid uit een diepte die ik niet ken. Mijn lichaam laat zichzelf afschermen, foetushouding treedt op….

  • |

    Als & jou

    Als het opkomend daglicht mijn netvlies streelt, denk ik aan jou. Als de avond uitklokt voor de nachtdienst, denk ik aan jou. Als heuglijk of weemoedig bericht aanklopt, denk ik aan jou. Als mijn lust uit wandelen wil gaan, denk ik aan jou. Als mijn energie haar teugels verliest, denk ik aan jou. Als ik…

Geef een reactie