|

De vragen

Vragen doe ik graag, ook al valt het soms wat zwaar op de maag.
Welke wensen zijn er weggestopt in afwachting van een moment?
Dromen die op paden liggen om ontwaakt te worden.
Een voet voor de ander of stappen in de meerderheid.
Ga ik nu te ver of mag het ietsje minder?
Mijn blik is open met nog niet bereikte grenzen.
In zijn achteruit lopen een onbegonnen werk.

Driandayaba

 

Vergelijkbare berichten

  • Teder

    Teder nader tot elkaar komen binnen een bekende melodie die verborgen tonen opent. Als een speurtocht in een doolhof met verschuivende in & uitgangen. De onvoorspelbaarheid als drijvende kracht voor de alertheid. Het waarom & wat zijn telkens fluisterende vragen gekoppeld aan wisselende hypothesen. Seizoenen tonen hun verleidelijk aangezicht met de vele maskers. Gedeelde gedachten…

  • | |

    Geneugten

    Aan het eind van een drukke winterweer werkdag, onder een warme straal. Kruipen in de nek van de geliefde bij behoefte aan ondersteuning. Het opwarmen van koude tenen en een oorschelp dichtbij het hart. Meegaan met een ritme, wachtend op het moment van versmelten in rust. Realisatie van ontluikend groen als de lente zich voorstelt….

  • |

    Sterk zijn

    “Kom op, sta op, stop met huilen, stel je niet zo aan, er is niets aan de hand, het doet geen pijn, zo klaar over, doe niet zo lastig, stop nou daarmee, je zoekt weer aandacht, gewoon doorgaan! Je bent toch groot en sterk? De bemoedigende zinnen die via een positieve intentie ons eigen gemaakt…

  • | |

    Muzen

    Breng mij dichter tot mijn kern. Ontspruit mijn expressie tijdens pieken en dalen. Laat mij binnen kijken, zoals jullie mijn binnen naar buiten halen. Mijn duister, het daglicht moet aanschouwen. Mijn licht, de nacht in zijn pure vorm binnen laat. Controle, plaats maakt voor overgave. Geven, de beurt ruilt met ontvangen. Emoties, de inkt zijn van de in…

  • |

    Het spel

    In mijn zijn staat de tijd stil. Dit innerlijk festijn draait de volume op nul. Receptoren tast, reuk en smaak doen de vreugdedans. Het gespeelde spel is herkend. Zacht bijtend op mijn lippen, sla ik jou gade. Mijn vingers strijken troostend over mijn hals. Onrustig beroeren mijn benen elkaar. Het startschot klinkt voor Ademhaling en…

  • Homies

    Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…

Geef een reactie