Vragen doe ik graag, ook al valt het soms wat zwaar op de maag.
Welke wensen zijn er weggestopt in afwachting van een moment?
Dromen die op paden liggen om ontwaakt te worden.
Een voet voor de ander of stappen in de meerderheid.
Ga ik nu te ver of mag het ietsje minder?
Mijn blik is open met nog niet bereikte grenzen.
In zijn achteruit lopen een onbegonnen werk.
–Driandayaba–
Als ik daar ben mis ik hier. Als ik hier ben sluit ik mij af voor daar. In de momenten van uitzwaaien, ophalen, vertrek & aankomst is het gevoel open. Trap ik die deur open en laat het even weer toe. Groeien tussen 2 landen. Niet alleen mijn genen, maar ook dit gevoel is al overgedragen….
Ik ben IK jij bent JIJ. Boven, op, door, onder & om elkaar heen als dansende zielen. Begrijp jij Mij? Begrijp ik Jou? Taal maakt ook zijn eigen dans. Ik wil niet praten. Ik wil niets zeggen. De dans der explorerende zielen neemt genoegen met luisteren . Dan gefluister… ‘Mag ik binnenkomen?’ Jas uit & op blote voeten…
Over de tijd in jaren mis ik jou. Over de afstand binnen tijdzones mis ik jou. Binnen de herinneringen ervaar ik jou. Binnen de woorden van mijn gedachten hoor en ervaar ik jou. Onze zielen overtreffen keer op keer de twijfel. De sleutels van onze harten bewaakt met ijzeren geduld. Vanaf toen tot eens en…
Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…
Een voet in de ene & een voet in de andere. Schoorvoetend ontdekken van de andere. Een ontluikende veranderende perceptie. Fragiel en kwetsbaar wandelt het met veel kracht in mij. Emoties & Ratio kibbelen over de details. In de ochtend mijn eerste gedachte. Voor het slapen gaan gevoelens trots, liefde, dankbaarheid & tevredenheid. –Driandayaba–
Mijn blik wordt gezogen in een fotomoment, uit een niet digitaal tijdperk. Als een spiegelbeeld terugspoelend in het concept tijd. De veelzeggende mimiek daagt mij uit. Ik zie mezelf in dat moment denken. “En wat heb jij al die jaren uitgespookt?” “Ben je nog rebels, lief, ondernemend, sterk, klein van stuk, maar groot in hart…