Fluitende vogels

Het zijn niet de jaren die bij ons horen.
Het zijn de ervaringen die wij al dan niet vrijwillig ingang verschaffen in ons bestaan.
Een vol leven gevuld met zowel onze zachte als harde kanten nemen wij tot ons.
De heerlijke en soms ook wel moeilijke lessen die ons dwingen tot huiswerk maken.
Vele vormen van liefde geven en ontvangen verduidelijken of vertroebelen onze levenstaak.

De ogenschijnlijke simpele vormen van extase en dompers leren ons dankbaarheid.
Zij zingen hun gezamenlijk lied zo scherp en duidelijk in de nacht.
Wees welkom boodschappers van de lente.
Met oren gespitst probeer ik tevergeefs te ontcijferen.
De les der luisteren is toegepast, mijn dank is groot fluitende vogels.

-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • De brief

    Mijn blik wordt gezogen in een fotomoment, uit een niet digitaal tijdperk. Als een spiegelbeeld terugspoelend in het concept tijd. De veelzeggende mimiek daagt mij uit. Ik zie mezelf in dat moment denken. “En wat heb jij al die jaren uitgespookt?” “Ben je nog rebels, lief, ondernemend, sterk, klein van stuk, maar groot in hart…

  • |

    Wat als

    Als krassen op een krijtbord bewandel ik stapvoets mijn overtuigingen. Een innerlijk protest klinkt door merg en been. Wat als dit is wat ik nodig heb? Brokstukken ontwijkend tijdens de speurtocht. Vliegend op een enthousiast tapijt. Wat als het dit keer anders is? Onbekende zinsvorming ten toon spreiden. Levendige gedachten gevuld met vlees. Wat als…

  • |

    Halsband & Muilkorf

    Bijtend op mijn tong, de zwijgende woorden inslikkend. Het doel ontgaat mij in het moment. Begrijpen een te vervullen levensdoel met een groot offer. De beroeringen van alle dag zoeken een uitlaat. Doen wat ik zeg en zeggen wat ik doe een missie met obstakels. Het openbaart mijn drang naar ruimte, vrijheid, recalcitrantie in vol…

Geef een reactie