Gewoon

GEWOON een woord die regelmatig van mijn tong rolt om langs mijn lippen, toetsen & pen te passeren. GEWOON een woord met de bedoeling gewoon uiting te geven aan iets gewoon wat mijn zintuigen prikkelt.
Voor mijnalles zo GEWOON zonder twijfel.
Het besef hiervan tussendoor een streling dat er niets gewoon is aan wat ik denk, zeg & doe.
Bescheidenheid mijn deugd, Nederlandse nuchterheid mijn gencultu erfenis.
Grijze cellen niet boven het maaiveld uitsteken en gewoon doen, want dan doe ik al gek genoeg.

Leven in een maatschappij waar ik mij als individu profileer en of verkoop om gewoon te mogen excelleren.
Dit proeft als een gerecht besprenkelt met tegenstrijdige smaken.
Mijnalles proppen in een jas die niet echt lekker draagt, maar anderen vinden het zo mooi staan. Het maakt mijnalles zo herkenbaar en te plaatsen in een gecreëerd plekje speciaal voor mijnalles.
Cockiness in mijn beleving geoorloofd, mits achter al dat stoffelijk vlees jij zo GEWOON authentiek bent.

GEWOON een buitengewoon woord om even gewoon over te filosoferen.

 

-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • |

    De vragen

    Vragen doe ik graag, ook al valt het soms wat zwaar op de maag. Welke wensen zijn er weggestopt in afwachting van een moment? Dromen die op paden liggen om ontwaakt te worden. Een voet voor de ander of stappen in de meerderheid. Ga ik nu te ver of mag het ietsje minder? Mijn blik is…

  • Teder

    Teder nader tot elkaar komen binnen een bekende melodie die verborgen tonen opent. Als een speurtocht in een doolhof met verschuivende in & uitgangen. De onvoorspelbaarheid als drijvende kracht voor de alertheid. Het waarom & wat zijn telkens fluisterende vragen gekoppeld aan wisselende hypothesen. Seizoenen tonen hun verleidelijk aangezicht met de vele maskers. Gedeelde gedachten…

  • |

    Het ‘Iets’

    ‘Iets’ met mij. ‘Iets’ een geladen sensatie die graag speelt met de handrem erop. Tintelingen van hoofdhuid tot voeten. Elektrische racebaan, waar de vierwieler keer op keer vanaf vloog. ‘Iets’ in afwachting zittend op het startblok met naald en garen. Op het puntje van de bank zitten met jas aan. Het is meer dan ‘Iets’…

  • |

    Gène

    Heb je geen gène? Je geeft mij gène! Je moet je schamen! Wat zullen anderen ervan zeggen? Je weet toch wel beter? Dat doe je toch niet? Beter doe je normaal! Het berispend vingertje letterlijk opgestoken, uitgesproken in woord, intonatie en of gezichtsuitdrukking. Een juk die meer weegt dan een ziel zou mogen dragen. Opgelegd dan wel…

  • |

    Ruimte

    Leef en laat leven, een practise as I preach levensvisie met vierdimensionale schaduwzijden. Het bestaat naast onze driedimensionale genotswereld, waar het oog des liefde blind is. In en tussen onze band ligt veel ruimte, soms geassocieerd met afstandelijkheid of nonchalance. Ik wil vrij laten, zoals ik vrij wil zijn. Tot een punt dat die vrijheid…

Geef een reactie