Gewoon

GEWOON een woord die regelmatig van mijn tong rolt om langs mijn lippen, toetsen & pen te passeren. GEWOON een woord met de bedoeling gewoon uiting te geven aan iets gewoon wat mijn zintuigen prikkelt.
Voor mijnalles zo GEWOON zonder twijfel.
Het besef hiervan tussendoor een streling dat er niets gewoon is aan wat ik denk, zeg & doe.
Bescheidenheid mijn deugd, Nederlandse nuchterheid mijn gencultu erfenis.
Grijze cellen niet boven het maaiveld uitsteken en gewoon doen, want dan doe ik al gek genoeg.

Leven in een maatschappij waar ik mij als individu profileer en of verkoop om gewoon te mogen excelleren.
Dit proeft als een gerecht besprenkelt met tegenstrijdige smaken.
Mijnalles proppen in een jas die niet echt lekker draagt, maar anderen vinden het zo mooi staan. Het maakt mijnalles zo herkenbaar en te plaatsen in een gecreëerd plekje speciaal voor mijnalles.
Cockiness in mijn beleving geoorloofd, mits achter al dat stoffelijk vlees jij zo GEWOON authentiek bent.

GEWOON een buitengewoon woord om even gewoon over te filosoferen.

 

-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • Homies

    Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…

  • Blinde vlekken

    Mijn hart is blind. Ik laat mij leiden door de heldere blik in mijn ogen. Vlinder kusjes met een aai over mijn blinde vlekken. Geblinddoekt tussen de kleuren. Dansen met rode geuren op staal. Ik zie mezelf bedolven onder muzieknoten. Heeerlijk,……fluisteren mijn oren. -Driandayaba-

  • |

    Ruzie

    Nutteloos als doel tot een oplossing. Nuttig voor het blootleggen van emoties gevuld met onmacht. Krijsend in een oor, krassend over een ziel. Blind maken van rede & logica. Overtuigingen en gevoelens verwerpen, die laten zien wie wij zijn. Het gewin, een boost voor het beschermen van onzekerheid. Aan de muur een masker erbij. Het…

  • |

    Het spel

    In mijn zijn staat de tijd stil. Dit innerlijk festijn draait de volume op nul. Receptoren tast, reuk en smaak doen de vreugdedans. Het gespeelde spel is herkend. Zacht bijtend op mijn lippen, sla ik jou gade. Mijn vingers strijken troostend over mijn hals. Onrustig beroeren mijn benen elkaar. Het startschot klinkt voor Ademhaling en…

  • Fluitende vogels

    Het zijn niet de jaren die bij ons horen. Het zijn de ervaringen die wij al dan niet vrijwillig ingang verschaffen in ons bestaan. Een vol leven gevuld met zowel onze zachte als harde kanten nemen wij tot ons. De heerlijke en soms ook wel moeilijke lessen die ons dwingen tot huiswerk maken. Vele vormen…

Geef een reactie