In Jou, In Mij

In jou, een naakte ziel door bloot lijf.
In mij, belopen RedeRatio het emotiekoord.

Als jij kon proeven via de groeven van mijn hof naar de ziltheid van mijn woorden.
Huid onder mijn lippen opent het mooiste hoofdstuk uit een gesloten boek.

Als jij door mijn ogen kon zien.
Zicht naar een wereld met vele werelden binnen bereik.
De aarzeling als moment strekt zich uit tot jaren.

Als jij kon wandelen via de toppen van mijn vingers.
Tijd, een beleving die hunkert naar een constante prikkeling.

Als jij met mijn oren kon horen.
Een frequentie die de muur van wantrouwen penetreert.
In jou, In Mij, keer op keer, meer en meer.

 

-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • Homies

    Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…

  • | |

    De resten

    De resten van wat ik als liefde voelde liggen voor mijn voeten. Erover stappen met onbegrip. Vermijden van nog meer sporen. Reinigen van de bestaande die vlekken achterlieten. Oppoetsen van stukken die nog gelijmd kunnen worden. Bewaard voor een tijd waarin mijn hart weer open kan staan.   Sab_I_Yeye

  • |

    Het spel

    In mijn zijn staat de tijd stil. Dit innerlijk festijn draait de volume op nul. Receptoren tast, reuk en smaak doen de vreugdedans. Het gespeelde spel is herkend. Zacht bijtend op mijn lippen, sla ik jou gade. Mijn vingers strijken troostend over mijn hals. Onrustig beroeren mijn benen elkaar. Het startschot klinkt voor Ademhaling en…

  • |

    Vleugels

    Zwevend op de vleugels van daden met overweldigende energie mij wiegend in een rusteloze diepe slaap. Liefhebben zonder verwachtingen met diepe inademing, waar op een hoek acceptatie exhale ontmoet. Rust dreunt door in de chaos, terwijl vleugels zich ontspannen uitspreiden 10-07-2017 -Driandayaba-

  • Teder

    Teder nader tot elkaar komen binnen een bekende melodie die verborgen tonen opent. Als een speurtocht in een doolhof met verschuivende in & uitgangen. De onvoorspelbaarheid als drijvende kracht voor de alertheid. Het waarom & wat zijn telkens fluisterende vragen gekoppeld aan wisselende hypothesen. Seizoenen tonen hun verleidelijk aangezicht met de vele maskers. Gedeelde gedachten…

Geef een reactie