Binnen bereik, maar toch onbereikbaar in het moment.
Driandayaba
Blijf uit mijn buurt. Raak me niet aan. Blijf van me af. Ga uit mijn cirkel. Wend jouw ogen van me af. Hartpijn van verdriet bestaat, ik voel het nu. Vanaf mijn strot graaiend, brandend trekkend door mijn borstkas. Huilen met geluid uit een diepte die ik niet ken. Mijn lichaam laat zichzelf afschermen, foetushouding treedt op….
Mijn bedoeling is persoonlijk groeien. Morgen als ik groter ben wil ik ……. worden. Geen professie in gedachten, wel het antwoord willen op vele vragen. Fysiek ben ik uitgegroeid. Mentaal nog lang niet. Mijn innerlijke wereld die ik uitdraag naar de buitenwereld kan wel groter worden. Morgen is mijn vandaag en vandaag is niet mijn…
Als zij nieuw en compleet is, voel ik passie en gedrevenheid. Haar donker laat mij wensen dat ik dans in haar lichtval. Opgeladen verlangens die ter plekke vervulling zoeken. Zingende wind langs mijn oren met een wisselvallige neerval, waarna hij elektrisch geladen zijn entree maakt. Mijn lijf als water, gaat mee met alle bochten richting…
Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…
Stilte is gekleed in zijn witte sluier. Omringend als een sereen effect. Hoog in de boom wachten zij hun kans af. De tijd om te vertrekken laat zijn ware gezicht zien. Koersen naar het Zuiden is hun deadline. Brekende takken door de witte sluiers. Knisperend en knerpend onder mijn zolen, brengt het mij terug naar dat…
Als ik in jouw ogen kijk voel ik de verwachtingen vorm krijgen. Die zullen de littekens van morgen zijn. De beelden vormen zich keer op keer. Scene na scene ondertussen confisqueren zij hoofd, lijf en ziel. Voelen over afstand en tijd een dagelijks deuntje die ik neurie aan de start van het daglicht. Ik laad…