|

Ruzie

Nutteloos als doel tot een oplossing.
Nuttig voor het blootleggen van emoties gevuld met onmacht.
Krijsend in een oor, krassend over een ziel.
Blind maken van rede & logica.
Overtuigingen en gevoelens verwerpen, die laten zien wie wij zijn.
Het gewin, een boost voor het beschermen van onzekerheid.
Aan de muur een masker erbij.
Het verlies, de verbinding die ons laat zijn wie wij zijn.
Het zijn, een tot dan toe onbekend alter ego.
Stappen zetten die ons maken wie wij willen zijn.
Ruzie, het schuren en beitsen van de treden naar vervulling.
Zo, de lak erover heen en betreden als het droog is.

 

Driandayaba

Vergelijkbare berichten

  • De uitnodiging

    Warme Rode kleuren dringen mijn netvlies binnen. Vingertoppen & ogen bewonderen het formaat. De natuur voelt zich gemanipuleerd & trots onder zoveel bekijks. Aroma huppelt langs mijn geurzoekers. Ik wil je nu, gewassen of niet. Sproeten breken tijdens mijn eerste bijt. Fris & Vochtig langs mijn tong zijn weg vervolgen. Zacht & Zoet met de…

  • |

    Onbereikbaar

    Kusje hier, kusje daar. Digitaal hier, digitaal daar. Voelt echt, voelt onbereikbaar. Vlees op vlees slechts een herinnering. Gevlochten gedachten als wilskracht ontrafelt. Een te nemen actie in de wacht. Langs de lijnen van mijn rug. In de holte van mijn knie. Binnen bereik, maar toch onbereikbaar in het moment. Driandayaba

  • In Jou, In Mij

    In jou, een naakte ziel door bloot lijf. In mij, belopen RedeRatio het emotiekoord. Als jij kon proeven via de groeven van mijn hof naar de ziltheid van mijn woorden. Huid onder mijn lippen opent het mooiste hoofdstuk uit een gesloten boek. Als jij door mijn ogen kon zien. Zicht naar een wereld met vele…

  • |

    Sterk zijn

    “Kom op, sta op, stop met huilen, stel je niet zo aan, er is niets aan de hand, het doet geen pijn, zo klaar over, doe niet zo lastig, stop nou daarmee, je zoekt weer aandacht, gewoon doorgaan! Je bent toch groot en sterk? De bemoedigende zinnen die via een positieve intentie ons eigen gemaakt…

  • |

    Wat als

    Als krassen op een krijtbord bewandel ik stapvoets mijn overtuigingen. Een innerlijk protest klinkt door merg en been. Wat als dit is wat ik nodig heb? Brokstukken ontwijkend tijdens de speurtocht. Vliegend op een enthousiast tapijt. Wat als het dit keer anders is? Onbekende zinsvorming ten toon spreiden. Levendige gedachten gevuld met vlees. Wat als…

Geef een reactie