|

Van kop tot teen

Mijn wilde haren verliezen, door een aai over mijn bol.
Een bord voor mijn kop, met een klap in mijn gezicht.
Een brok in mijn keel, bij het verliezen van mijn tong.
Mijn hart op mijn tong en mijn schouders er onder.
Een schouderklopje verdienen, met een duw in mijn rug.
Een tik op mijn vingers, als ik niet door en op mijn knieën ga.
Het tegen mijn schenen krijgen bij het weigeren van een blok aan mijn been.
Op mijn tenen lopen terwijl ik erom heen dans.

Van kop tot teen bejubeld en neergesabeld.
Ik sta, ik loop, ik adem.
Ik voel, ik verwerk, ik lach.

Ik ben.

 

-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • |

    De geur

    Jouw geur wandelt over mijn poliepen. Diep in mij gefluister “welkom”… Zwevend boven mijn behoeften valt de rust over mij heen. Dansend in het moment daal ik neer op beide stelten. De drang, de lust en het verlangen wint wederom. Ik geef toe, de omgeving verdwijnt. Over een landschap van genot kiezen mijn vingers het pad. Jouw behoeften…

  • |

    De afstand

    Over de tijd in jaren mis ik jou. Over de afstand binnen tijdzones mis ik jou. Binnen de herinneringen ervaar ik jou. Binnen de woorden van mijn gedachten hoor en ervaar ik jou. Onze zielen overtreffen keer op keer de twijfel. De sleutels van onze harten bewaakt met ijzeren geduld. Vanaf toen tot eens en…

  • De verspilling

    Als in een klucht gevangen, Ja letterlijk omgeven door een beleving met individuele tintjes. De verwachtingsvolle spanning dartelt in & uit de ruimte. Ja, ook ik leef in mijn hoofd en huis in mijn lijf. Creatievelingen, geketend door de banaliteiten voor onze voetstappen. Deze slurpende kracht, een entiteit met wurgende grip op onze levenszucht. Dit…

Geef een reactie