|

Van kop tot teen

Mijn wilde haren verliezen, door een aai over mijn bol.
Een bord voor mijn kop, met een klap in mijn gezicht.
Een brok in mijn keel, bij het verliezen van mijn tong.
Mijn hart op mijn tong en mijn schouders er onder.
Een schouderklopje verdienen, met een duw in mijn rug.
Een tik op mijn vingers, als ik niet door en op mijn knieƫn ga.
Het tegen mijn schenen krijgen bij het weigeren van een blok aan mijn been.
Op mijn tenen lopen terwijl ik erom heen dans.

Van kop tot teen bejubeld en neergesabeld.
Ik sta, ik loop, ik adem.
Ik voel, ik verwerk, ik lach.

Ik ben.

 

-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • |

    Tweestrijd

    Steken gevuld met venijn maken het masker geetst door pijn. Hoop op verzachting en geveld door dagelijkse verachting. Verleidelijk bedoelde denigrerende verwachtingen zitten als gegoten. Weet wat je wil en wil wat je weet, om de verdwaling voor te zijn. Avontuur en veilige toren, onoverkomenlijke tegenstellingen. De wil en keuze belanden op een slagveld.  …

  • |

    Verstrengeling

    Mensen bouwen nesten voor zichzelf, verstrengeling treedt op in de kern. De doelen worden gesteld, bijgewerkt en met hard werken behaald. Zweet, afzien gekoppeld aan discipline levert de prijs. Doelloos geen optie voor mij meer een pad van onrust schreeuwend om bevrediging. Actie & spanning gekoppeld aan een snufje sensatie start deze motor wederom. Het…

  • Spijt

    Wat is dat nu wezenlijk in de kern? Een excuus voor een bewust genomen besluit met een rauw randje? Een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel met een roze lintje? Een weg te vagen schuldgevoel van mij of de ander? Wanneer is er sprake van spijt? Elke actie heeft een tegenreactie en is het niet incalculeren van het…

Geef een reactie