|

Van kop tot teen

Mijn wilde haren verliezen, door een aai over mijn bol.
Een bord voor mijn kop, met een klap in mijn gezicht.
Een brok in mijn keel, bij het verliezen van mijn tong.
Mijn hart op mijn tong en mijn schouders er onder.
Een schouderklopje verdienen, met een duw in mijn rug.
Een tik op mijn vingers, als ik niet door en op mijn knieën ga.
Het tegen mijn schenen krijgen bij het weigeren van een blok aan mijn been.
Op mijn tenen lopen terwijl ik erom heen dans.

Van kop tot teen bejubeld en neergesabeld.
Ik sta, ik loop, ik adem.
Ik voel, ik verwerk, ik lach.

Ik ben.

 

-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • (In)zicht

    Mistig als het weer en vaag als gedachten bij gebrek aan IN. Als een schaduw in zich die vooruitloopt op zijn meester. Natuurgeweld die zowel verwoesting als verbinding tot stand kan brengen. De blik gefocused op macht mist vaak zicht op bijbehorende verantwoordelijkheid. Filtersystemen die toe zijn aan het oppoetsen van ontvangen kanalen. De tunnel…

  • |

    Vergeef ik mij

    Voor alles wat ik wilde Niet kon of krijgen mocht Gegijzeld uit het verleden Vastklampen in het Nu Vergeef ik mij Gekoesterd verlangen Talloze wensen onvervuld Geaccepteerde bagage Zwaarder dan het gesproken woord Vergeef ik mij Ik streel, ik wrijf, ik hou van mij Spreek mezelf toe en rek mij uit Doe een pirouette en…

  • |

    De bedoeling

    Mijn bedoeling is persoonlijk groeien. Morgen als ik groter ben wil ik ……. worden. Geen professie in gedachten, wel het antwoord willen op vele vragen. Fysiek ben ik uitgegroeid. Mentaal nog lang niet. Mijn innerlijke wereld die ik uitdraag naar de buitenwereld kan wel groter worden. Morgen is mijn vandaag en vandaag is niet mijn…

  • Gewoon

    GEWOON een woord die regelmatig van mijn tong rolt om langs mijn lippen, toetsen & pen te passeren. GEWOON een woord met de bedoeling gewoon uiting te geven aan iets gewoon wat mijn zintuigen prikkelt. Voor mijnalles zo GEWOON zonder twijfel. Het besef hiervan tussendoor een streling dat er niets gewoon is aan wat ik…

  • Homies

    Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…

Geef een reactie