Ik neem de stappen voorbij mijn ogen.
Verwen ze met omgezette beelden.
Gezien door het zicht van mijn gedachten.
Achter mijn kijkers kan ik lopen langs dierbare kiekjes.
Regelmatige afstelling van de innerlijke telescoop.
Verbinden met muzes die blinde vlekken onthullen.
Een doffe plek die glanzen mag.
Ik kies mijn doel met berekende afstand.
In de plattegrond van mijn ogen kijk ik helder mijn wereld in.
Daar ben ik bij, blijer en voel mij vrijer.

–Driandayaba–