Zwevend op de vleugels van daden met overweldigende energie mij wiegend in een rusteloze diepe slaap.
Liefhebben zonder verwachtingen met diepe inademing, waar op een hoek acceptatie exhale ontmoet.
Rust dreunt door in de chaos, terwijl vleugels zich ontspannen uitspreiden
10-07-2017
-Driandayaba-
DE Momenten zijn als doosjes met een strik eromheen. Ik trek langzaam de lus los, doe het doosje open en laat er een zintuig op los. Een pad naar het te ontdekken voltrekt zich keer op keer. 16-02-2017 -Driandayaba-
Het zijn niet de jaren die bij ons horen. Het zijn de ervaringen die wij al dan niet vrijwillig ingang verschaffen in ons bestaan. Een vol leven gevuld met zowel onze zachte als harde kanten nemen wij tot ons. De heerlijke en soms ook wel moeilijke lessen die ons dwingen tot huiswerk maken. Vele vormen…
Wat is dat nu wezenlijk in de kern? Een excuus voor een bewust genomen besluit met een rauw randje? Een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel met een roze lintje? Een weg te vagen schuldgevoel van mij of de ander? Wanneer is er sprake van spijt? Elke actie heeft een tegenreactie en is het niet incalculeren van het…
Een geluid die ik begrijpen wil. Mijn gedachten verklaren het als”zit jij in die boom?” “Heb jij die worm gezien?” En dan de stilte. Tot zover communicatie tussen vogels. Voor mij een heerlijk geluid met een spectrum aan tonen waar ik een vraag detecteer. “Voel jij je wel zo vrij als de gezegde?” Mijn enige…
Stilte is gekleed in zijn witte sluier. Omringend als een sereen effect. Hoog in de boom wachten zij hun kans af. De tijd om te vertrekken laat zijn ware gezicht zien. Koersen naar het Zuiden is hun deadline. Brekende takken door de witte sluiers. Knisperend en knerpend onder mijn zolen, brengt het mij terug naar dat…
Veelzeggende drie woorden vormen een zin. Resonerende favoriete klanken, tot ze een lied vormen. Een inwendige huppel van kruin tot teen. Leg mij uit zonder woorden. Dans, zonder het bewegen van het lijf. Tussen alle lagen en schillen wil ik jou. Ik zie jou. –Driandayaba–
