Leven tussen de overblijfselen van een dramadriehoek, balancerend op de pilaren van een winnaarsdriehoek.
Ogen vooruit gericht om schaduw diepte tussen de cirkels te trotseren.
Treden uit de vierkantjes die gecreëerd zijn door spiralen des tijds.
Kijkend door de ruiten die een ruimtelijke weergave aanbieden waarin verzonken kan worden.
Sterren en een vormende maan bieden zich aan tijdens hun nachtwandeling tussen de wolken.

Complementair zijn is de ambitie van deze rollen die soms genoegen nemen met gekruist.
Rechthoekige deuren zoekend langs de zijden van deze mysterieuze piramide.
Met ogen dicht het gelaat met de rug van mijn hand betreden. Het profiel komt tot leven en toont zijn golven, inkepingen en verborgen ruimte.
Deze liefkozing als een tunnel zonder voorspelbare lichtpunten.
De geruststellende kern ‘ik ben oké jij bent oké’ onthult de onvoorwaardelijke vorm waar ritme de leiding neemt.

-Driandayaba-
21-06-2016