Binnen bereik, maar toch onbereikbaar in het moment.
Driandayaba
Als in een klucht gevangen, Ja letterlijk omgeven door een beleving met individuele tintjes. De verwachtingsvolle spanning dartelt in & uit de ruimte. Ja, ook ik leef in mijn hoofd en huis in mijn lijf. Creatievelingen, geketend door de banaliteiten voor onze voetstappen. Deze slurpende kracht, een entiteit met wurgende grip op onze levenszucht. Dit…
Er was eens een tijd dat ik dacht via de ander mezelf te kennen. Er was eens een tijd dat ik voelde wat die ander voelde. Er was eens een tijd dat ik tegenhield wat ik wilde. Er was eens een tijd zoals nu eens een tijd zal zijn. Nu is het moment voorbij geslopen…
Veelzeggende drie woorden vormen een zin. Resonerende favoriete klanken, tot ze een lied vormen. Een inwendige huppel van kruin tot teen. Leg mij uit zonder woorden. Dans, zonder het bewegen van het lijf. Tussen alle lagen en schillen wil ik jou. Ik zie jou. –Driandayaba–
Ik wil niet eens weten wie je bent (ik hoorde het) Zag jouw echte kleuren Het kind in jou pakte het uit Voelde alle pijn vermomd als een vreemdeling Schuin door mij heen Recht voor mij Ik doe niet meer mee -Driandayaba-
Steken gevuld met venijn maken het masker geetst door pijn. Hoop op verzachting en geveld door dagelijkse verachting. Verleidelijk bedoelde denigrerende verwachtingen zitten als gegoten. Weet wat je wil en wil wat je weet, om de verdwaling voor te zijn. Avontuur en veilige toren, onoverkomenlijke tegenstellingen. De wil en keuze belanden op een slagveld. …
Heb je geen gène? Je geeft mij gène! Je moet je schamen! Wat zullen anderen ervan zeggen? Je weet toch wel beter? Dat doe je toch niet? Beter doe je normaal! Het berispend vingertje letterlijk opgestoken, uitgesproken in woord, intonatie en of gezichtsuitdrukking. Een juk die meer weegt dan een ziel zou mogen dragen. Opgelegd dan wel…