|

Mijn alles

Alles is gezegd.
Alles is veel zeg ik.
Alles is in deze context een illusie.
De stilte in mij neemt over.
De randjes zijn al rauw geschaafd.
Sommige stukken al glad gepolijst.
Welke woorden gebruik je als alles gezegd is?

Er sijpelt bloed langs de opgedroogde paden die de basis vormen.
Dualisme in zijn organische vorm biedt de verleiding.
Nee, ik wil geen pleisters of hechtingen plaatsen op mijn gescheurd vlezig omhulsel.

De windvlaag raast over mijn wonden en weigert wisselvalligheid.
Egoïsme zegevierend in beide kampen.
Ik accepteer, geef mij over en erken met weemoed mijn verlies.

 

30-01-2017
-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • |

    Ruzie

    Nutteloos als doel tot een oplossing. Nuttig voor het blootleggen van emoties gevuld met onmacht. Krijsend in een oor, krassend over een ziel. Blind maken van rede & logica. Overtuigingen en gevoelens verwerpen, die laten zien wie wij zijn. Het gewin, een boost voor het beschermen van onzekerheid. Aan de muur een masker erbij. Het…

  • Dans der zielen

    Ik ben IK jij bent JIJ. Boven, op, door, onder & om elkaar heen als dansende zielen. Begrijp jij Mij? Begrijp ik Jou? Taal maakt ook zijn eigen dans. Ik wil niet praten. Ik wil niets zeggen. De dans der explorerende zielen neemt genoegen met luisteren . Dan gefluister… ‘Mag ik binnenkomen?’ Jas uit & op blote voeten…

  • |

    Stilte

    Stilte is gekleed in zijn witte sluier. Omringend  als een sereen effect. Hoog in de boom wachten zij hun kans af. De tijd om te vertrekken laat zijn ware gezicht zien. Koersen naar het Zuiden is hun deadline. Brekende takken door de witte sluiers. Knisperend en knerpend onder mijn zolen, brengt het mij terug naar dat…

  • |

    Onbereikbaar

    Kusje hier, kusje daar. Digitaal hier, digitaal daar. Voelt echt, voelt onbereikbaar. Vlees op vlees slechts een herinnering. Gevlochten gedachten als wilskracht ontrafelt. Een te nemen actie in de wacht. Langs de lijnen van mijn rug. In de holte van mijn knie. Binnen bereik, maar toch onbereikbaar in het moment. Driandayaba

  • Gedachte

    Jij neemt mij mee door alle emoties. Jij bent de regisseur van mijn biografie. Ik wil jou zoveel vragen teveel om zelf te kunnen dragen. Zie jij mij zo of zie ik mezelf zo? Op dit moment loop jij voor mij uit. Mijn woorden vormen zich naar jouw makelij. Vaak ga jij ook mee, smelten…

Geef een reactie