Restlessness whispers at times.
Loudly pulling & kicking in my core.
Do it, take it, I feel you want it.
Just a bit, not to much.
Seduction, I notice & give permission to enter.
Chemistry designs the precise calculations needed.
Gasping for oxygen while receiving the opposite.
Elevating heart-rate while calming the alert senses.
Blindfolded, the hunt calls while gravity pulls.
–Driandayaba-
I observe, ask, listen, speak, open up……A crack emerging once again. Uncontrollable craving shows his face. I react, share, touch, sigh, reflect……I’m content, experiencing calmness. Until the cycle is complete…… 10-03-2016 _Driandayaba_
Steken gevuld met venijn maken het masker geetst door pijn. Hoop op verzachting en geveld door dagelijkse verachting. Verleidelijk bedoelde denigrerende verwachtingen zitten als gegoten. Weet wat je wil en wil wat je weet, om de verdwaling voor te zijn. Avontuur en veilige toren, onoverkomenlijke tegenstellingen. De wil en keuze belanden op een slagveld. …
Ik wil niet eens weten wie je bent (ik hoorde het) Zag jouw echte kleuren Het kind in jou pakte het uit Voelde alle pijn vermomd als een vreemdeling Schuin door mij heen Recht voor mij Ik doe niet meer mee -Driandayaba-
Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…
“Kom op, sta op, stop met huilen, stel je niet zo aan, er is niets aan de hand, het doet geen pijn, zo klaar over, doe niet zo lastig, stop nou daarmee, je zoekt weer aandacht, gewoon doorgaan! Je bent toch groot en sterk? De bemoedigende zinnen die via een positieve intentie ons eigen gemaakt…
Called by a smile, ran into his arms, skin inviting & tempting me, wanna touch, must restrain, my body resist to this delay, then he speaks my words & I surrender……….. 10-03-2016 _Driandayaba_