De brief

Mijn blik wordt gezogen in een fotomoment, uit een niet digitaal tijdperk.
Als een spiegelbeeld terugspoelend in het concept tijd.
De veelzeggende mimiek daagt mij uit.
Ik zie mezelf in dat moment denken.

“En wat heb jij al die jaren uitgespookt?”

“Ben je nog rebels, lief, ondernemend, sterk, klein van stuk, maar groot in hart en daden?” Wij liepen samen en toch alleen door de vragen des levens.
Welke ervaringen hebben jou gevormd, getekend, en welke heb je weten te wissen of versterken.
Wij zijn nog steeds beste maatjes ook al heb je mij soms in de steek gelaten of bewust genegeerd.

“Kijk naar mij en reflecteer, ik daag je uit!”.

Bedachtzaam, doelgericht & leergierig neem jij de stappen in ons leven.
Klim jij nog met blote voeten in onbekende bomen?
Dat deed jij met souplesse en vertrouwen altijd terugkerend met de buit.
Ter plekke verslindend en tevreden naar jouw volgende prooi.
Ja, dat waren leuke tijden gevuld met avontuur.
We praten snel weer ja?
Blijf ademen en bewegen.

Warme groeten, jouw innerlijke kind.

-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • | |

    Muzen

    Breng mij dichter tot mijn kern. Ontspruit mijn expressie tijdens pieken en dalen. Laat mij binnen kijken, zoals jullie mijn binnen naar buiten halen. Mijn duister, het daglicht moet aanschouwen. Mijn licht, de nacht in zijn pure vorm binnen laat. Controle, plaats maakt voor overgave. Geven, de beurt ruilt met ontvangen. Emoties, de inkt zijn van de in…

  • Homies

    Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…

  • |

    Gène

    Heb je geen gène? Je geeft mij gène! Je moet je schamen! Wat zullen anderen ervan zeggen? Je weet toch wel beter? Dat doe je toch niet? Beter doe je normaal! Het berispend vingertje letterlijk opgestoken, uitgesproken in woord, intonatie en of gezichtsuitdrukking. Een juk die meer weegt dan een ziel zou mogen dragen. Opgelegd dan wel…

  • |

    De afstand

    Over de tijd in jaren mis ik jou. Over de afstand binnen tijdzones mis ik jou. Binnen de herinneringen ervaar ik jou. Binnen de woorden van mijn gedachten hoor en ervaar ik jou. Onze zielen overtreffen keer op keer de twijfel. De sleutels van onze harten bewaakt met ijzeren geduld. Vanaf toen tot eens en…

Geef een reactie