| | | |

De glimlach

Als ik mijzelf herinner dat ik gelukkig ben glimlacht mijn hart.
Als ik voel dat onze nazaten geluk ervaren lacht mijn hele lijf.
Als ik afdaal in het diepst van mijn ziel belicht ik de donkere plekken en geef mijzelf een knuffel.
Als de gemiste momenten voorbij flitsen herinner ik mijzelf dat ik gelukkig ben.
“Dankjewel universum”mijn repliek bij elke meevaller.

Sab_I_Yeye

Vergelijkbare berichten

  • |

    Ontrafelen

    Mythe en Mysterie ontrafelen, voelt als hard werken zonder de beloofde antwoorden. Het wachten ontneemt de lust. Werken voor, Werken tegen, Werken bij, Werken met, Werken aan, Werken tot, Complexiteit in vol ornaat. Emotionele logica klinkt als een tegenstrijdige klank. In mijn realiteit sprake van completeren. “Beetje” kamperen om te relativeren, “teveel” is kreperen. In…

  • De jacht

    Surfend op de golven via de kijkdoosjes. Gecreëerd voor ons, door ons. De honger naar acceptatie. De zucht naar waardering. De drang naar verbinding. Deze zoektocht als observant voelbaar door de warboel van digitale lijnen. Op een schouder een hand willen plaatsen. Het willen geven van een omhelzing. Willen uitspreken van de woorden. Alles is…

  • | |

    Anders zijn

    Vele zinnen gemaakt door woorden met een onbekende klank. Dit deuntje hoort ook bij mij, maar kiest een eigen weg. De rijm raak ik tussendoor kwijt onder twijfels en zekerheden. De repeterende steken onder water een alerte staat voor elke vis in zijn habitat. De oordelen, verwachtingen en pressie zoeken constant hun weg naar macht overname. Gebruik…

  • |

    De afstand

    Over de tijd in jaren mis ik jou. Over de afstand binnen tijdzones mis ik jou. Binnen de herinneringen ervaar ik jou. Binnen de woorden van mijn gedachten hoor en ervaar ik jou. Onze zielen overtreffen keer op keer de twijfel. De sleutels van onze harten bewaakt met ijzeren geduld. Vanaf toen tot eens en…

  • Baar-Moeder

    Oersterke spieren omhelzen ons aan de start van het levensavontuur. De leefruimte per week steeds krapper en gehoriger. Met stevige houvast omgeven worden door een genetisch verwant medemens  die “moeder” zal heten. Deze koestering ons levenslange zoektocht. Niet te dupliceren en ons grootste levensles. BAAR-moeder leer ons ontvangen en loslaten. De uitdrijving brengt ons schreeuwend tot besef…

Geef een reactie