| | | |

De glimlach

Als ik mijzelf herinner dat ik gelukkig ben glimlacht mijn hart.
Als ik voel dat onze nazaten geluk ervaren lacht mijn hele lijf.
Als ik afdaal in het diepst van mijn ziel belicht ik de donkere plekken en geef mijzelf een knuffel.
Als de gemiste momenten voorbij flitsen herinner ik mijzelf dat ik gelukkig ben.
“Dankjewel universum”mijn repliek bij elke meevaller.

Sab_I_Yeye

Vergelijkbare berichten

  • | |

    Muzen

    Breng mij dichter tot mijn kern. Ontspruit mijn expressie tijdens pieken en dalen. Laat mij binnen kijken, zoals jullie mijn binnen naar buiten halen. Mijn duister, het daglicht moet aanschouwen. Mijn licht, de nacht in zijn pure vorm binnen laat. Controle, plaats maakt voor overgave. Geven, de beurt ruilt met ontvangen. Emoties, de inkt zijn van de in…

  • (In)zicht

    Mistig als het weer en vaag als gedachten bij gebrek aan IN. Als een schaduw in zich die vooruitloopt op zijn meester. Natuurgeweld die zowel verwoesting als verbinding tot stand kan brengen. De blik gefocused op macht mist vaak zicht op bijbehorende verantwoordelijkheid. Filtersystemen die toe zijn aan het oppoetsen van ontvangen kanalen. De tunnel…

  • |

    De afstand

    Over de tijd in jaren mis ik jou. Over de afstand binnen tijdzones mis ik jou. Binnen de herinneringen ervaar ik jou. Binnen de woorden van mijn gedachten hoor en ervaar ik jou. Onze zielen overtreffen keer op keer de twijfel. De sleutels van onze harten bewaakt met ijzeren geduld. Vanaf toen tot eens en…

  • Jij

    Blijf uit mijn buurt. Raak me niet aan. Blijf van me af. Ga uit mijn cirkel. Wend jouw ogen van me af. Hartpijn van verdriet bestaat, ik voel het nu. Vanaf mijn strot graaiend, brandend trekkend door mijn borstkas. Huilen met geluid uit een diepte die ik niet ken. Mijn lichaam laat zichzelf afschermen, foetushouding treedt op….

Geef een reactie