Warme Rode kleuren dringen mijn netvlies binnen.
Vingertoppen & ogen bewonderen het formaat.
De natuur voelt zich gemanipuleerd & trots onder zoveel bekijks.
Aroma huppelt langs mijn geurzoekers.
Ik wil je nu, gewassen of niet.
Sproeten breken tijdens mijn eerste bijt.
Fris & Vochtig langs mijn tong zijn weg vervolgen.
Zacht & Zoet met de smaak van een belofte.
Het voorjaar geeft mijn zintuigen een uitnodiging voor het komende zomerfeest.
-Driandayaba-
Gedeeltelijk nog ontbloot is jouw komst al op te merken Vallende pluimen Ontluikend groen Een bloempje hier en een bloesem daar Zonnend achter glas Een straaltje meepikken vanuit beschutting Jouw winderige voorganger streelt ons tussendoor Feromonen in de lucht Glimlachend in afwachting Schraap ik nog wat ijs van een bekleed raam Je bent er weer…….
“Kom op, sta op, stop met huilen, stel je niet zo aan, er is niets aan de hand, het doet geen pijn, zo klaar over, doe niet zo lastig, stop nou daarmee, je zoekt weer aandacht, gewoon doorgaan! Je bent toch groot en sterk? De bemoedigende zinnen die via een positieve intentie ons eigen gemaakt…
Wat ik gekend heb kan ik meer dan soms missen. Gemis, een bewuste verwachting die soms zijn kop om de deur steekt. Misschien ook wel nostalgie genoemd. De momenten bewaard in tijd gekoppeld aan een gevoel van verbinden. Geur, stem & lach zetelen zich als permanente inwoners als ik ze toelaat. De band, de verbinding,…
Als het opkomend daglicht mijn netvlies streelt, denk ik aan jou. Als de avond uitklokt voor de nachtdienst, denk ik aan jou. Als heuglijk of weemoedig bericht aanklopt, denk ik aan jou. Als mijn lust uit wandelen wil gaan, denk ik aan jou. Als mijn energie haar teugels verliest, denk ik aan jou. Als ik…
Kusje hier, kusje daar. Digitaal hier, digitaal daar. Voelt echt, voelt onbereikbaar. Vlees op vlees slechts een herinnering. Gevlochten gedachten als wilskracht ontrafelt. Een te nemen actie in de wacht. Langs de lijnen van mijn rug. In de holte van mijn knie. Binnen bereik, maar toch onbereikbaar in het moment. Driandayaba
DE Momenten zijn als doosjes met een strik eromheen. Ik trek langzaam de lus los, doe het doosje open en laat er een zintuig op los. Een pad naar het te ontdekken voltrekt zich keer op keer. 16-02-2017 -Driandayaba-