Warme Rode kleuren dringen mijn netvlies binnen.
Vingertoppen & ogen bewonderen het formaat.
De natuur voelt zich gemanipuleerd & trots onder zoveel bekijks.
Aroma huppelt langs mijn geurzoekers.
Ik wil je nu, gewassen of niet.
Sproeten breken tijdens mijn eerste bijt.
Fris & Vochtig langs mijn tong zijn weg vervolgen.
Zacht & Zoet met de smaak van een belofte.
Het voorjaar geeft mijn zintuigen een uitnodiging voor het komende zomerfeest.
-Driandayaba-
“Kom op, sta op, stop met huilen, stel je niet zo aan, er is niets aan de hand, het doet geen pijn, zo klaar over, doe niet zo lastig, stop nou daarmee, je zoekt weer aandacht, gewoon doorgaan! Je bent toch groot en sterk? De bemoedigende zinnen die via een positieve intentie ons eigen gemaakt…
Er was eens een tijd dat ik dacht via de ander mezelf te kennen. Er was eens een tijd dat ik voelde wat die ander voelde. Er was eens een tijd dat ik tegenhield wat ik wilde. Er was eens een tijd zoals nu eens een tijd zal zijn. Nu is het moment voorbij geslopen…
Een geluid die ik begrijpen wil. Mijn gedachten verklaren het als”zit jij in die boom?” “Heb jij die worm gezien?” En dan de stilte. Tot zover communicatie tussen vogels. Voor mij een heerlijk geluid met een spectrum aan tonen waar ik een vraag detecteer. “Voel jij je wel zo vrij als de gezegde?” Mijn enige…
Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…
‘Het is jouw Dag’ zei hij. Bezinkend nam zij de getoonde micro-expressie. Haar repliek ‘Ik ben geen eigenaar van Dag’ Dag schrijdt voort en zoekt haar weg tussen de momenten. Sommige onvergetelijk enkele als een ruis in de nacht. Wie zal het zeggen? ‘Zal ik nu volgen?’ vraagt zij. Neem mij over zoals Dag dat…
Alles is gezegd. Alles is veel zeg ik. Alles is in deze context een illusie. De stilte in mij neemt over. De randjes zijn al rauw geschaafd. Sommige stukken al glad gepolijst. Welke woorden gebruik je als alles gezegd is? Er sijpelt bloed langs de opgedroogde paden die de basis vormen. Dualisme in zijn organische…