| |

Er was eens een tijd.

Er was eens een tijd dat ik dacht via de ander mezelf te kennen.
Er was eens een tijd dat ik voelde wat die ander voelde.
Er was eens een tijd dat ik tegenhield wat ik wilde.
Er was eens een tijd zoals nu eens een tijd zal zijn.

Nu is het moment voorbij geslopen langs de ontkenning van onze zielen.
Nu is het moment dat ik kan zien door de sluiers van de verborgen angsten.
Nu is het moment dat het geroezemoes op de achtergrond helder en duidelijk articuleert.
Nu is het moment waar ik eens tijd voor wil nemen.

 

-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • | |

    Ga je mee?

    Ken je geschiedenis voor het lopen in het heden. Deel je ervaringen met weerslag op het nu. Onderken je emoties die vloeien door associaties. Zo deden wij het en zo ging het. Neem moedig de 1e stap in een nieuw te vormen verhaal. Stap naast oude voetstappen die samenvoegen met de verse afdruk. Zoek hulpbronnen…

  • |

    Als & jou

    Als het opkomend daglicht mijn netvlies streelt, denk ik aan jou. Als de avond uitklokt voor de nachtdienst, denk ik aan jou. Als heuglijk of weemoedig bericht aanklopt, denk ik aan jou. Als mijn lust uit wandelen wil gaan, denk ik aan jou. Als mijn energie haar teugels verliest, denk ik aan jou. Als ik…

  • Dans der zielen

    Ik ben IK jij bent JIJ. Boven, op, door, onder & om elkaar heen als dansende zielen. Begrijp jij Mij? Begrijp ik Jou? Taal maakt ook zijn eigen dans. Ik wil niet praten. Ik wil niets zeggen. De dans der explorerende zielen neemt genoegen met luisteren . Dan gefluister… ‘Mag ik binnenkomen?’ Jas uit & op blote voeten…

  • Homies

    Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…

Geef een reactie