| |

Ga je mee?

Ken je geschiedenis voor het lopen in het heden.
Deel je ervaringen met weerslag op het nu.
Onderken je emoties die vloeien door associaties.
Zo deden wij het en zo ging het.
Neem moedig de 1e stap in een nieuw te vormen verhaal.
Stap naast oude voetstappen die samenvoegen met de verse afdruk.
Zoek hulpbronnen die zich welwillend opstellen.
Wij samen, horen, weten, begrijpen, ondersteunen, accepteren en zijn onderweg naar loslaten.
Een open handpalm doet zijn intrede.

Ga je mee?

 

Driandayaba

Vergelijkbare berichten

  • Gewoon

    GEWOON een woord die regelmatig van mijn tong rolt om langs mijn lippen, toetsen & pen te passeren. GEWOON een woord met de bedoeling gewoon uiting te geven aan iets gewoon wat mijn zintuigen prikkelt. Voor mijnalles zo GEWOON zonder twijfel. Het besef hiervan tussendoor een streling dat er niets gewoon is aan wat ik…

  • |

    Gaan of Vergaan

    Geur van natte aarde, vergaan bladerdek en auto’s in de file brengt mij in het moment. Regendruppels omringen mij in alle maten en snelheid. Vergezeld met de danspassen van wervelwind en storm, hebben zij hun eigen plan. Duwend en trekkend in de ritme van verandering. Het nog aanwezige groen onthult zijn bestemming. Nog even gracieus…

  • Vinden en Zoeken

    Zich laten vinden prefereren boven gezocht worden. Vinden voelt magischer dan zoeken. Iets zoeken is tijdrovend en kan leiden tot afdwalen van de vondst. Iets vinden kan een deur openen naar een zoektocht. Deze woorden zoeken een uitlaat en vinden mij. Synchroniciteit laat zich vinden zoals het weerzien met een vriend. Het signaal, in het…

  • |

    Het spel

    In mijn zijn staat de tijd stil. Dit innerlijk festijn draait de volume op nul. Receptoren tast, reuk en smaak doen de vreugdedans. Het gespeelde spel is herkend. Zacht bijtend op mijn lippen, sla ik jou gade. Mijn vingers strijken troostend over mijn hals. Onrustig beroeren mijn benen elkaar. Het startschot klinkt voor Ademhaling en…

  • Jij

    Blijf uit mijn buurt. Raak me niet aan. Blijf van me af. Ga uit mijn cirkel. Wend jouw ogen van me af. Hartpijn van verdriet bestaat, ik voel het nu. Vanaf mijn strot graaiend, brandend trekkend door mijn borstkas. Huilen met geluid uit een diepte die ik niet ken. Mijn lichaam laat zichzelf afschermen, foetushouding treedt op….

Geef een reactie