Gedachte

Jij neemt mij mee door alle emoties.
Jij bent de regisseur van mijn biografie.
Ik wil jou zoveel vragen teveel om zelf te kunnen dragen.
Zie jij mij zo of zie ik mezelf zo?

Op dit moment loop jij voor mij uit.
Mijn woorden vormen zich naar jouw makelij.
Vaak ga jij ook mee, smelten wij samen tot een geboorte, het glas is schoon en geven wij rust aan de ouderen.

Jij laat mij groeien, geeft mij advies en laat je leiden.
De paden bestaan niet in de fysieke wereld.
Wij leggen ze uit waar en wanneer ze nodig zijn.
Ons spel sinds begin, schrijven met mijn vinger en uitvegen brengt de oplossing.

Deze kan nu oplossen in het niets.

27-02-2016
_Driandayaba_

Vergelijkbare berichten

  • |

    Gène

    Heb je geen gène? Je geeft mij gène! Je moet je schamen! Wat zullen anderen ervan zeggen? Je weet toch wel beter? Dat doe je toch niet? Beter doe je normaal! Het berispend vingertje letterlijk opgestoken, uitgesproken in woord, intonatie en of gezichtsuitdrukking. Een juk die meer weegt dan een ziel zou mogen dragen. Opgelegd dan wel…

  • Dag

    ‘Het is jouw Dag’ zei hij. Bezinkend nam zij de getoonde micro-expressie. Haar repliek ‘Ik ben geen eigenaar van Dag’ Dag schrijdt voort en zoekt haar weg tussen de momenten. Sommige onvergetelijk enkele als een ruis in de nacht. Wie zal het zeggen? ‘Zal ik nu volgen?’ vraagt zij. Neem mij over zoals Dag dat…

  • Vinden en Zoeken

    Zich laten vinden prefereren boven gezocht worden. Vinden voelt magischer dan zoeken. Iets zoeken is tijdrovend en kan leiden tot afdwalen van de vondst. Iets vinden kan een deur openen naar een zoektocht. Deze woorden zoeken een uitlaat en vinden mij. Synchroniciteit laat zich vinden zoals het weerzien met een vriend. Het signaal, in het…

Geef een reactie