|

Gène

Heb je geen gène?
Je geeft mij gène!
Je moet je schamen!
Wat zullen anderen ervan zeggen?
Je weet toch wel beter?
Dat doe je toch niet?
Beter doe je normaal!

Het berispend vingertje letterlijk opgestoken, uitgesproken in woord, intonatie en of gezichtsuitdrukking.
Een juk die meer weegt dan een ziel zou mogen dragen.
Opgelegd dan wel aangenomen bagage boven zijn toegestane gewicht.
Het recht op een plek naast fobie.
Vaak in competitie met schuldgevoel.
Wedijveren met angst voor het eremetaal.
Deze kampioen in velen deelt niet graag de troon, maar het is vaak zo eenzaam aan de top.
Gène laat uiteindelijk los na de vele blessures.
Deze krachtmeting eist zijn tol.
Compassie & acceptatie gedegen tegenstanders.
Verlenging, sudden death…………Game over.

 

07-10-2016
-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • Homies

    Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…

  • De brief

    Mijn blik wordt gezogen in een fotomoment, uit een niet digitaal tijdperk. Als een spiegelbeeld terugspoelend in het concept tijd. De veelzeggende mimiek daagt mij uit. Ik zie mezelf in dat moment denken. “En wat heb jij al die jaren uitgespookt?” “Ben je nog rebels, lief, ondernemend, sterk, klein van stuk, maar groot in hart…

  • Tijdreizen

    Tijd snelt mijn geheugen voorbij. Plannen gemaakt in het verleden, staan voeten vegend voor de deur. Een smart reminder onderbreekt de tijdlijn van mijn gedachten. Geluidloos slippen ze langs mijn wijzerplaat. Met een klik gevolgd door getik, memorie opgeslagen. Van babygebrabbel, tot gesprek over piepende boodschappenkar verdwijnt in het archief. Tijdreizen in het NU, is…

  • Dans der zielen

    Ik ben IK jij bent JIJ. Boven, op, door, onder & om elkaar heen als dansende zielen. Begrijp jij Mij? Begrijp ik Jou? Taal maakt ook zijn eigen dans. Ik wil niet praten. Ik wil niets zeggen. De dans der explorerende zielen neemt genoegen met luisteren . Dan gefluister… ‘Mag ik binnenkomen?’ Jas uit & op blote voeten…

  • | |

    Anders zijn

    Vele zinnen gemaakt door woorden met een onbekende klank. Dit deuntje hoort ook bij mij, maar kiest een eigen weg. De rijm raak ik tussendoor kwijt onder twijfels en zekerheden. De repeterende steken onder water een alerte staat voor elke vis in zijn habitat. De oordelen, verwachtingen en pressie zoeken constant hun weg naar macht overname. Gebruik…

Geef een reactie