|

Het ‘Iets’

‘Iets’ met mij.

‘Iets’ een geladen sensatie die graag speelt met de handrem erop.
Tintelingen van hoofdhuid tot voeten.
Elektrische racebaan, waar de vierwieler keer op keer vanaf vloog.

‘Iets’ in afwachting zittend op het startblok met naald en garen.
Op het puntje van de bank zitten met jas aan.
Het is meer dan ‘Iets’ en toch niet anders te definitieren als ‘Iets’.

‘Iets’ voert de geladenheid op, zoals ook de maan mij elke cyclus streelt.

 

12-03-2017
-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • Jij

    Blijf uit mijn buurt. Raak me niet aan. Blijf van me af. Ga uit mijn cirkel. Wend jouw ogen van me af. Hartpijn van verdriet bestaat, ik voel het nu. Vanaf mijn strot graaiend, brandend trekkend door mijn borstkas. Huilen met geluid uit een diepte die ik niet ken. Mijn lichaam laat zichzelf afschermen, foetushouding treedt op….

  • |

    Gène

    Heb je geen gène? Je geeft mij gène! Je moet je schamen! Wat zullen anderen ervan zeggen? Je weet toch wel beter? Dat doe je toch niet? Beter doe je normaal! Het berispend vingertje letterlijk opgestoken, uitgesproken in woord, intonatie en of gezichtsuitdrukking. Een juk die meer weegt dan een ziel zou mogen dragen. Opgelegd dan wel…

  • De verspilling

    Als in een klucht gevangen, Ja letterlijk omgeven door een beleving met individuele tintjes. De verwachtingsvolle spanning dartelt in & uit de ruimte. Ja, ook ik leef in mijn hoofd en huis in mijn lijf. Creatievelingen, geketend door de banaliteiten voor onze voetstappen. Deze slurpende kracht, een entiteit met wurgende grip op onze levenszucht. Dit…

  • In Jou, In Mij

    In jou, een naakte ziel door bloot lijf. In mij, belopen RedeRatio het emotiekoord. Als jij kon proeven via de groeven van mijn hof naar de ziltheid van mijn woorden. Huid onder mijn lippen opent het mooiste hoofdstuk uit een gesloten boek. Als jij door mijn ogen kon zien. Zicht naar een wereld met vele…

Geef een reactie