|

Het ‘Iets’

‘Iets’ met mij.

‘Iets’ een geladen sensatie die graag speelt met de handrem erop.
Tintelingen van hoofdhuid tot voeten.
Elektrische racebaan, waar de vierwieler keer op keer vanaf vloog.

‘Iets’ in afwachting zittend op het startblok met naald en garen.
Op het puntje van de bank zitten met jas aan.
Het is meer dan ‘Iets’ en toch niet anders te definitieren als ‘Iets’.

‘Iets’ voert de geladenheid op, zoals ook de maan mij elke cyclus streelt.

 

12-03-2017
-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • |

    Wat als

    Als krassen op een krijtbord bewandel ik stapvoets mijn overtuigingen. Een innerlijk protest klinkt door merg en been. Wat als dit is wat ik nodig heb? Brokstukken ontwijkend tijdens de speurtocht. Vliegend op een enthousiast tapijt. Wat als het dit keer anders is? Onbekende zinsvorming ten toon spreiden. Levendige gedachten gevuld met vlees. Wat als…

  • Vinden en Zoeken

    Zich laten vinden prefereren boven gezocht worden. Vinden voelt magischer dan zoeken. Iets zoeken is tijdrovend en kan leiden tot afdwalen van de vondst. Iets vinden kan een deur openen naar een zoektocht. Deze woorden zoeken een uitlaat en vinden mij. Synchroniciteit laat zich vinden zoals het weerzien met een vriend. Het signaal, in het…

  • De uitnodiging

    Warme Rode kleuren dringen mijn netvlies binnen. Vingertoppen & ogen bewonderen het formaat. De natuur voelt zich gemanipuleerd & trots onder zoveel bekijks. Aroma huppelt langs mijn geurzoekers. Ik wil je nu, gewassen of niet. Sproeten breken tijdens mijn eerste bijt. Fris & Vochtig langs mijn tong zijn weg vervolgen. Zacht & Zoet met de…

  • | | |

    De fase

    Een voet in de ene & een voet in de andere. Schoorvoetend ontdekken van de andere. Een ontluikende veranderende perceptie. Fragiel en kwetsbaar wandelt het met veel kracht in mij. Emoties & Ratio kibbelen over de details. In de ochtend mijn eerste gedachte. Voor het slapen gaan gevoelens trots, liefde, dankbaarheid & tevredenheid. –Driandayaba–

  • |

    Gène

    Heb je geen gène? Je geeft mij gène! Je moet je schamen! Wat zullen anderen ervan zeggen? Je weet toch wel beter? Dat doe je toch niet? Beter doe je normaal! Het berispend vingertje letterlijk opgestoken, uitgesproken in woord, intonatie en of gezichtsuitdrukking. Een juk die meer weegt dan een ziel zou mogen dragen. Opgelegd dan wel…

Geef een reactie