Homies

Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst.
Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder uitnodiging. Jullie weten wel echt zo eentje die ons gelijk geeft over het onderbuik gevoel, samen met jou vlucht uit een benarde situatie of zelfs mee knokt als het nodig is.
Echt zo’n “he’s got my back” gevoel vriend. Een echte vriend aan huis die je ouders graag langs zien komen en zelf naar hem vragen als zijn laatste bezoek gevoelsmatig lang geleden is. Hij houdt ons op het rechte pad, dat weten ouders maar al te goed.

In tijden, bij tekort of gebrek aan connectie met onze andere homies zoals; Zelfvertrouwen, Kwetsbaar, Moed, Dapper, Durf, Avontuur, Risico, Liefde, Acceptatie, & Loslaten…….. chillen wij vaak met Angst.
Het hebben van deze vriend, zorgt er dan voor dat wij hem nu zelfs vaker gaan uitnodigen. Het vervelende is dan dat hij zich overal mee gaat bemoeien; waar we gaan, met wie, hoe, wat en waar we eten, wie naar ons kijkt, waarom ze kijken, met wie wij praten, wat anderen van ons denken, over ons zeggen, of ze wel om ons geven enz.

Pffffff zucht zucht, ik wil hem niet kwijt als vriend dus ga mijn homies; Liefde, Acceptatie & Loslaten connecten.

24-02-2016
_Driandayaba_

Vergelijkbare berichten

  • |

    De afstand

    Over de tijd in jaren mis ik jou. Over de afstand binnen tijdzones mis ik jou. Binnen de herinneringen ervaar ik jou. Binnen de woorden van mijn gedachten hoor en ervaar ik jou. Onze zielen overtreffen keer op keer de twijfel. De sleutels van onze harten bewaakt met ijzeren geduld. Vanaf toen tot eens en…

  • |

    Halsband & Muilkorf

    Bijtend op mijn tong, de zwijgende woorden inslikkend. Het doel ontgaat mij in het moment. Begrijpen een te vervullen levensdoel met een groot offer. De beroeringen van alle dag zoeken een uitlaat. Doen wat ik zeg en zeggen wat ik doe een missie met obstakels. Het openbaart mijn drang naar ruimte, vrijheid, recalcitrantie in vol…

  • |

    Het spel

    In mijn zijn staat de tijd stil. Dit innerlijk festijn draait de volume op nul. Receptoren tast, reuk en smaak doen de vreugdedans. Het gespeelde spel is herkend. Zacht bijtend op mijn lippen, sla ik jou gade. Mijn vingers strijken troostend over mijn hals. Onrustig beroeren mijn benen elkaar. Het startschot klinkt voor Ademhaling en…

Geef een reactie