Homies

Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst.
Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder uitnodiging. Jullie weten wel echt zo eentje die ons gelijk geeft over het onderbuik gevoel, samen met jou vlucht uit een benarde situatie of zelfs mee knokt als het nodig is.
Echt zo’n “he’s got my back” gevoel vriend. Een echte vriend aan huis die je ouders graag langs zien komen en zelf naar hem vragen als zijn laatste bezoek gevoelsmatig lang geleden is. Hij houdt ons op het rechte pad, dat weten ouders maar al te goed.

In tijden, bij tekort of gebrek aan connectie met onze andere homies zoals; Zelfvertrouwen, Kwetsbaar, Moed, Dapper, Durf, Avontuur, Risico, Liefde, Acceptatie, & Loslaten…….. chillen wij vaak met Angst.
Het hebben van deze vriend, zorgt er dan voor dat wij hem nu zelfs vaker gaan uitnodigen. Het vervelende is dan dat hij zich overal mee gaat bemoeien; waar we gaan, met wie, hoe, wat en waar we eten, wie naar ons kijkt, waarom ze kijken, met wie wij praten, wat anderen van ons denken, over ons zeggen, of ze wel om ons geven enz.

Pffffff zucht zucht, ik wil hem niet kwijt als vriend dus ga mijn homies; Liefde, Acceptatie & Loslaten connecten.

24-02-2016
_Driandayaba_

Vergelijkbare berichten

  • Teder

    Teder nader tot elkaar komen binnen een bekende melodie die verborgen tonen opent. Als een speurtocht in een doolhof met verschuivende in & uitgangen. De onvoorspelbaarheid als drijvende kracht voor de alertheid. Het waarom & wat zijn telkens fluisterende vragen gekoppeld aan wisselende hypothesen. Seizoenen tonen hun verleidelijk aangezicht met de vele maskers. Gedeelde gedachten…

  • De brief

    Mijn blik wordt gezogen in een fotomoment, uit een niet digitaal tijdperk. Als een spiegelbeeld terugspoelend in het concept tijd. De veelzeggende mimiek daagt mij uit. Ik zie mezelf in dat moment denken. “En wat heb jij al die jaren uitgespookt?” “Ben je nog rebels, lief, ondernemend, sterk, klein van stuk, maar groot in hart…

  • | |

    Muzen

    Breng mij dichter tot mijn kern. Ontspruit mijn expressie tijdens pieken en dalen. Laat mij binnen kijken, zoals jullie mijn binnen naar buiten halen. Mijn duister, het daglicht moet aanschouwen. Mijn licht, de nacht in zijn pure vorm binnen laat. Controle, plaats maakt voor overgave. Geven, de beurt ruilt met ontvangen. Emoties, de inkt zijn van de in…

  • |

    Wat als

    Als krassen op een krijtbord bewandel ik stapvoets mijn overtuigingen. Een innerlijk protest klinkt door merg en been. Wat als dit is wat ik nodig heb? Brokstukken ontwijkend tijdens de speurtocht. Vliegend op een enthousiast tapijt. Wat als het dit keer anders is? Onbekende zinsvorming ten toon spreiden. Levendige gedachten gevuld met vlees. Wat als…

Geef een reactie