|

Hoop

Als nectar in onze gedachten geproduceerd om intrinsieke motivatie te versterken en/of op te wekken.
De nectar die wensen al dan niet tot vervulling laat komen.
Aantrekken of afstoten van specifieke bestuivers of het bevechten van onze vijanden.

Geef ons hoop….
Ik hoop…..
Wij hopen….
Onze hoop is….

Geloven in mogelijkheden die met het blote oog niet zichtbaar zijn.
Willen realiseren wat de ander als onmogelijkheid ziet, de echte uitdaging.
Levend en wel in onze gedachtenspinsels, waarbij fantasie, optimisme, geloof en illusie elkaar overlappen.
De brandstof voor hard werken versus verlammen van de passieven.
Weten wat je wilt of in ieder geval wat je niet wilt, de motor hierachter.
Hoop willen geven aan de ander, omdat ik meer dan genoeg van deze nectar aanmaak.

Ik blijf hopen dat het ooit mogelijk is…..

 

Driandayaba

Vergelijkbare berichten

  • |

    De vragen

    Vragen doe ik graag, ook al valt het soms wat zwaar op de maag. Welke wensen zijn er weggestopt in afwachting van een moment? Dromen die op paden liggen om ontwaakt te worden. Een voet voor de ander of stappen in de meerderheid. Ga ik nu te ver of mag het ietsje minder? Mijn blik is…

  • |

    De bedoeling

    Mijn bedoeling is persoonlijk groeien. Morgen als ik groter ben wil ik ……. worden. Geen professie in gedachten, wel het antwoord willen op vele vragen. Fysiek ben ik uitgegroeid. Mentaal nog lang niet. Mijn innerlijke wereld die ik uitdraag naar de buitenwereld kan wel groter worden. Morgen is mijn vandaag en vandaag is niet mijn…

  • Dans der zielen

    Ik ben IK jij bent JIJ. Boven, op, door, onder & om elkaar heen als dansende zielen. Begrijp jij Mij? Begrijp ik Jou? Taal maakt ook zijn eigen dans. Ik wil niet praten. Ik wil niets zeggen. De dans der explorerende zielen neemt genoegen met luisteren . Dan gefluister… ‘Mag ik binnenkomen?’ Jas uit & op blote voeten…

  • Jij

    Blijf uit mijn buurt. Raak me niet aan. Blijf van me af. Ga uit mijn cirkel. Wend jouw ogen van me af. Hartpijn van verdriet bestaat, ik voel het nu. Vanaf mijn strot graaiend, brandend trekkend door mijn borstkas. Huilen met geluid uit een diepte die ik niet ken. Mijn lichaam laat zichzelf afschermen, foetushouding treedt op….

Geef een reactie