Jij

Blijf uit mijn buurt.
Raak me niet aan.
Blijf van me af.
Ga uit mijn cirkel.
Wend jouw ogen van me af.

Hartpijn van verdriet bestaat, ik voel het nu.
Vanaf mijn strot graaiend, brandend trekkend door mijn borstkas.
Huilen met geluid uit een diepte die ik niet ken.
Mijn lichaam laat zichzelf afschermen, foetushouding treedt op.
Ik wil je niet meer voelen.
Ik wil je niet meer lezen.
Ik wil je niet meer aanraken.
En dan wordt het …..koud.

Ik voel mij als een geboren woord; rustigrationeel.
Ledematen worden zwaarder.
Bouwtekening nodig voor het onvoorwaardelijke.
Bakstenen zijn al begonnen met stapelen……..

24-02-2016
_Driandayaba_

Vergelijkbare berichten

  • |

    Ruimte

    Leef en laat leven, een practise as I preach levensvisie met vierdimensionale schaduwzijden. Het bestaat naast onze driedimensionale genotswereld, waar het oog des liefde blind is. In en tussen onze band ligt veel ruimte, soms geassocieerd met afstandelijkheid of nonchalance. Ik wil vrij laten, zoals ik vrij wil zijn. Tot een punt dat die vrijheid…

  • |

    Het ‘Iets’

    ‘Iets’ met mij. ‘Iets’ een geladen sensatie die graag speelt met de handrem erop. Tintelingen van hoofdhuid tot voeten. Elektrische racebaan, waar de vierwieler keer op keer vanaf vloog. ‘Iets’ in afwachting zittend op het startblok met naald en garen. Op het puntje van de bank zitten met jas aan. Het is meer dan ‘Iets’…

  • |

    Wat als

    Als krassen op een krijtbord bewandel ik stapvoets mijn overtuigingen. Een innerlijk protest klinkt door merg en been. Wat als dit is wat ik nodig heb? Brokstukken ontwijkend tijdens de speurtocht. Vliegend op een enthousiast tapijt. Wat als het dit keer anders is? Onbekende zinsvorming ten toon spreiden. Levendige gedachten gevuld met vlees. Wat als…

  • Teder

    Teder nader tot elkaar komen binnen een bekende melodie die verborgen tonen opent. Als een speurtocht in een doolhof met verschuivende in & uitgangen. De onvoorspelbaarheid als drijvende kracht voor de alertheid. Het waarom & wat zijn telkens fluisterende vragen gekoppeld aan wisselende hypothesen. Seizoenen tonen hun verleidelijk aangezicht met de vele maskers. Gedeelde gedachten…

  • In Jou, In Mij

    In jou, een naakte ziel door bloot lijf. In mij, belopen RedeRatio het emotiekoord. Als jij kon proeven via de groeven van mijn hof naar de ziltheid van mijn woorden. Huid onder mijn lippen opent het mooiste hoofdstuk uit een gesloten boek. Als jij door mijn ogen kon zien. Zicht naar een wereld met vele…

  • Homies

    Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…

Geef een reactie