Koesteren
Sab_I_Yeye
Als nectar in onze gedachten geproduceerd om intrinsieke motivatie te versterken en/of op te wekken. De nectar die wensen al dan niet tot vervulling laat komen. Aantrekken of afstoten van specifieke bestuivers of het bevechten van onze vijanden. Geef ons hoop…. Ik hoop….. Wij hopen…. Onze hoop is…. Geloven in mogelijkheden die met het blote oog…
Voor alles wat ik wilde Niet kon of krijgen mocht Gegijzeld uit het verleden Vastklampen in het Nu Vergeef ik mij Gekoesterd verlangen Talloze wensen onvervuld Geaccepteerde bagage Zwaarder dan het gesproken woord Vergeef ik mij Ik streel, ik wrijf, ik hou van mij Spreek mezelf toe en rek mij uit Doe een pirouette en…
Er was eens een tijd dat ik dacht via de ander mezelf te kennen. Er was eens een tijd dat ik voelde wat die ander voelde. Er was eens een tijd dat ik tegenhield wat ik wilde. Er was eens een tijd zoals nu eens een tijd zal zijn. Nu is het moment voorbij geslopen…
In mijn zijn staat de tijd stil. Dit innerlijk festijn draait de volume op nul. Receptoren tast, reuk en smaak doen de vreugdedans. Het gespeelde spel is herkend. Zacht bijtend op mijn lippen, sla ik jou gade. Mijn vingers strijken troostend over mijn hals. Onrustig beroeren mijn benen elkaar. Het startschot klinkt voor Ademhaling en…
Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…
Surfend op de golven via de kijkdoosjes. Gecreëerd voor ons, door ons. De honger naar acceptatie. De zucht naar waardering. De drang naar verbinding. Deze zoektocht als observant voelbaar door de warboel van digitale lijnen. Op een schouder een hand willen plaatsen. Het willen geven van een omhelzing. Willen uitspreken van de woorden. Alles is…