“Kom op, sta op, stop met huilen, stel je niet zo aan, er is niets aan de hand, het doet geen pijn, zo klaar over, doe niet zo lastig, stop nou daarmee, je zoekt weer aandacht, gewoon doorgaan! Je bent toch groot en sterk? De bemoedigende zinnen die via een positieve intentie ons eigen gemaakt…
Jij bent mijn voorbeeld, evolutie in vol ornaat. Jij opent mijn hart & al mijn ogen. In mijn buik & aan borst gedragen. Jouw handje gebald in de mijne. Je beloopt een eigen pad met wijsheid in hart & knapzak. Bewust van jouw vrouwelijkheid, ook als het om die reden even tegenzit. Jij bent mijn…
Teder nader tot elkaar komen binnen een bekende melodie die verborgen tonen opent. Als een speurtocht in een doolhof met verschuivende in & uitgangen. De onvoorspelbaarheid als drijvende kracht voor de alertheid. Het waarom & wat zijn telkens fluisterende vragen gekoppeld aan wisselende hypothesen. Seizoenen tonen hun verleidelijk aangezicht met de vele maskers. Gedeelde gedachten…
Mistig als het weer en vaag als gedachten bij gebrek aan IN. Als een schaduw in zich die vooruitloopt op zijn meester. Natuurgeweld die zowel verwoesting als verbinding tot stand kan brengen. De blik gefocused op macht mist vaak zicht op bijbehorende verantwoordelijkheid. Filtersystemen die toe zijn aan het oppoetsen van ontvangen kanalen. De tunnel…
….als water, niet voor een ieder en niet overal drinkbaar, constante stroming essentieel voor zuiverheid. Wegsijpelend langs ledematen, stilstaand een broeinest voor de delers. ….als houtskool in vuur en vlam, verlichtend & passievol destructief in een onveilige omgeving. ….als ijs verkoelend bij rijzende temperatuur met kans op afgestorven delen in de lagen van jouw ziel. ….als aarde…
Als ik mijzelf herinner dat ik gelukkig ben glimlacht mijn hart. Als ik voel dat onze nazaten geluk ervaren lacht mijn hele lijf. Als ik afdaal in het diepst van mijn ziel belicht ik de donkere plekken en geef mijzelf een knuffel. Als de gemiste momenten voorbij flitsen herinner ik mijzelf dat ik gelukkig ben….