Leiden/Lijden

Klinkt in mijn oren als een fonetische tweeling,
in context kunnen zij en/of partners, tegenstanders, verliezers & winnaars zijn.
Beiden geven moed, liefde, levenservaring, motivatie, kracht & wijsheid.

Leiden ons leven & laten ons leiden, ondertussen lijden wij door onszelf of anderen.
Hoe wij ons leven leiden bepaalt niet altijd de regie die wij hebben over ons lijden, maar wel hoe wij omgaan met lijden.
Ons laten leiden kan in positieve zin leiden tot overgave, acceptatie, loslaten & vrijheid.

In hoeverre geldt dit voor ons lijden?
Is het doorstaan van lijden; overgave, uiten van emoties, acceptatie, loslaten hierdoor…….. vrij voelen van lijden?
Al met al,…… .het beleven van deze fonetische tweeling is een puur persoonlijk leiden & lijden.

-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • |

    De bedoeling

    Mijn bedoeling is persoonlijk groeien. Morgen als ik groter ben wil ik ……. worden. Geen professie in gedachten, wel het antwoord willen op vele vragen. Fysiek ben ik uitgegroeid. Mentaal nog lang niet. Mijn innerlijke wereld die ik uitdraag naar de buitenwereld kan wel groter worden. Morgen is mijn vandaag en vandaag is niet mijn…

  • De uitnodiging

    Warme Rode kleuren dringen mijn netvlies binnen. Vingertoppen & ogen bewonderen het formaat. De natuur voelt zich gemanipuleerd & trots onder zoveel bekijks. Aroma huppelt langs mijn geurzoekers. Ik wil je nu, gewassen of niet. Sproeten breken tijdens mijn eerste bijt. Fris & Vochtig langs mijn tong zijn weg vervolgen. Zacht & Zoet met de…

  • |

    Ruimte

    Leef en laat leven, een practise as I preach levensvisie met vierdimensionale schaduwzijden. Het bestaat naast onze driedimensionale genotswereld, waar het oog des liefde blind is. In en tussen onze band ligt veel ruimte, soms geassocieerd met afstandelijkheid of nonchalance. Ik wil vrij laten, zoals ik vrij wil zijn. Tot een punt dat die vrijheid…

  • Dag

    ‘Het is jouw Dag’ zei hij. Bezinkend nam zij de getoonde micro-expressie. Haar repliek ‘Ik ben geen eigenaar van Dag’ Dag schrijdt voort en zoekt haar weg tussen de momenten. Sommige onvergetelijk enkele als een ruis in de nacht. Wie zal het zeggen? ‘Zal ik nu volgen?’ vraagt zij. Neem mij over zoals Dag dat…

Geef een reactie