| |

Muzen

Breng mij dichter tot mijn kern.
Ontspruit mijn expressie tijdens pieken en dalen.
Laat mij binnen kijken, zoals jullie mijn binnen naar buiten halen.
Mijn duister, het daglicht moet aanschouwen.
Mijn licht, de nacht in zijn pure vorm binnen laat.
Controle, plaats maakt voor overgave.
Geven, de beurt ruilt met ontvangen.
Emoties, de inkt zijn van de in vlees en tranen gegoten pen.
De knopen en vlinders in mijn lijf mij alert houden.
Kom muzen, kom muzen.
Breek af die muur.
Scheur de maskers.
Toon onze zielen, van jou, van mij.
Sab_I_Yeye

Vergelijkbare berichten

  • | |

    Anders zijn

    Vele zinnen gemaakt door woorden met een onbekende klank. Dit deuntje hoort ook bij mij, maar kiest een eigen weg. De rijm raak ik tussendoor kwijt onder twijfels en zekerheden. De repeterende steken onder water een alerte staat voor elke vis in zijn habitat. De oordelen, verwachtingen en pressie zoeken constant hun weg naar macht overname. Gebruik…

  • Fluitende vogels

    Het zijn niet de jaren die bij ons horen. Het zijn de ervaringen die wij al dan niet vrijwillig ingang verschaffen in ons bestaan. Een vol leven gevuld met zowel onze zachte als harde kanten nemen wij tot ons. De heerlijke en soms ook wel moeilijke lessen die ons dwingen tot huiswerk maken. Vele vormen…

  • |

    Chemistry

    Restlessness whispers at times. Loudly pulling & kicking in my core. Do it, take it, I feel you want it. Just a bit, not to much. Seduction, I notice & give permission to enter. Chemistry designs the precise calculations needed. Gasping for oxygen while receiving the opposite. Elevating heart-rate while calming the alert senses. Blindfolded,…

  • Dag

    ‘Het is jouw Dag’ zei hij. Bezinkend nam zij de getoonde micro-expressie. Haar repliek ‘Ik ben geen eigenaar van Dag’ Dag schrijdt voort en zoekt haar weg tussen de momenten. Sommige onvergetelijk enkele als een ruis in de nacht. Wie zal het zeggen? ‘Zal ik nu volgen?’ vraagt zij. Neem mij over zoals Dag dat…

Geef een reactie