Binnen bereik, maar toch onbereikbaar in het moment.
Driandayaba
Het doek is gevallen De recensies liegen er niet om Een paar seizoenen goed theater Er werd hard gelachen Het genieten waard tussen de minder goede scenes Met hier en daar een waterval van tranen Elk scenario werd goed bedacht, geoefend & uitgespeeld De cast stapte tussendoor uit zijn rol hopende dat het niet op…
Er was eens een tijd dat ik dacht via de ander mezelf te kennen. Er was eens een tijd dat ik voelde wat die ander voelde. Er was eens een tijd dat ik tegenhield wat ik wilde. Er was eens een tijd zoals nu eens een tijd zal zijn. Nu is het moment voorbij geslopen…
Als een deken op een hete windstille zomeravond glij jij over mij heen. Ik duw je van me af en zoek tegelijkertijd de aanraking op. Een been eruit en half lichaam ontbloot de verkoeling zoekend. Ik absorbeer de leugens en laat ze een ronde maken via mijn innerlijke detector. Hoeveel waarde kan ik hier nog…
In jezelf praten is als leven tussen twee culturen, met gebruik van metacommunicatie tijdens een onderonsje.
Blijf uit mijn buurt. Raak me niet aan. Blijf van me af. Ga uit mijn cirkel. Wend jouw ogen van me af. Hartpijn van verdriet bestaat, ik voel het nu. Vanaf mijn strot graaiend, brandend trekkend door mijn borstkas. Huilen met geluid uit een diepte die ik niet ken. Mijn lichaam laat zichzelf afschermen, foetushouding treedt op….
Het idee van jou van mij. Het idee van mij van jou. Het idee van ons over ons. Deze ideeën houden van het idee. Het idee wil een doel zijn met een plan aan zijn zijde. Eureka, ik heb een idee! -Driandayaba-