Binnen bereik, maar toch onbereikbaar in het moment.
Driandayaba
Als ik in jouw ogen kijk voel ik de verwachtingen vorm krijgen. Die zullen de littekens van morgen zijn. De beelden vormen zich keer op keer. Scene na scene ondertussen confisqueren zij hoofd, lijf en ziel. Voelen over afstand en tijd een dagelijks deuntje die ik neurie aan de start van het daglicht. Ik laad…
Ik ben IK jij bent JIJ. Boven, op, door, onder & om elkaar heen als dansende zielen. Begrijp jij Mij? Begrijp ik Jou? Taal maakt ook zijn eigen dans. Ik wil niet praten. Ik wil niets zeggen. De dans der explorerende zielen neemt genoegen met luisteren . Dan gefluister… ‘Mag ik binnenkomen?’ Jas uit & op blote voeten…
Breng mij dichter tot mijn kern. Ontspruit mijn expressie tijdens pieken en dalen. Laat mij binnen kijken, zoals jullie mijn binnen naar buiten halen. Mijn duister, het daglicht moet aanschouwen. Mijn licht, de nacht in zijn pure vorm binnen laat. Controle, plaats maakt voor overgave. Geven, de beurt ruilt met ontvangen. Emoties, de inkt zijn van de in…
Veelzeggende drie woorden vormen een zin. Resonerende favoriete klanken, tot ze een lied vormen. Een inwendige huppel van kruin tot teen. Leg mij uit zonder woorden. Dans, zonder het bewegen van het lijf. Tussen alle lagen en schillen wil ik jou. Ik zie jou. –Driandayaba–
Als zij nieuw en compleet is, voel ik passie en gedrevenheid. Haar donker laat mij wensen dat ik dans in haar lichtval. Opgeladen verlangens die ter plekke vervulling zoeken. Zingende wind langs mijn oren met een wisselvallige neerval, waarna hij elektrisch geladen zijn entree maakt. Mijn lijf als water, gaat mee met alle bochten richting…
Ik ben mij als toen, nu en in ontwikkeling zijnde. Ik plaats mezelf met benen op de grond en handen in de lucht. Kijk mijn boosheid recht aan en bevredig mijn nieuwsgierigheid. Mijn vele kanten doen handje klap met elkaar in goed overleg. Ik mag zijn wie ik allemaal zijn wil. Wij fluiten elkaar terug…