|

Ruimte

Leef en laat leven, een practise as I preach levensvisie met vierdimensionale schaduwzijden.
Het bestaat naast onze driedimensionale genotswereld, waar het oog des liefde blind is.
In en tussen onze band ligt veel ruimte, soms geassocieerd met afstandelijkheid of nonchalance.
Ik wil vrij laten, zoals ik vrij wil zijn.
Tot een punt dat die vrijheid mij kluistert aan onzichtbare draden van hoop.

Jaloezie een gevoel veroorzaakt door iets anders dan vlees en bloed.
Zoveel als zij zuigt aan jouw ziel, kan ik niet evenaren.
Mijn ambitie is niet verdoven.
Ik wil die energie die mij kan opwinden tot ongekende hoogte.
Die sensatie die mij prikkelt en meevoert naar plekken in mijn ziel die hongerig zijn.
Een glimp ervan tussendoor maakt mij onrustig en in constant state of anticipation.
Geduld niet mijn sterkste kant.

Deze alerte staat een overblijfsel en overlevingsstrategie om innerlijk vrij te voelen.
I want, I search, I feel, I hunt, I exhale….
Come out,
come out,
wherever you are…..

 

-Driandayaba-
01-08-2016

Vergelijkbare berichten

  • |

    Vergeef ik mij

    Voor alles wat ik wilde Niet kon of krijgen mocht Gegijzeld uit het verleden Vastklampen in het Nu Vergeef ik mij Gekoesterd verlangen Talloze wensen onvervuld Geaccepteerde bagage Zwaarder dan het gesproken woord Vergeef ik mij Ik streel, ik wrijf, ik hou van mij Spreek mezelf toe en rek mij uit Doe een pirouette en…

  • |

    Chemistry

    Restlessness whispers at times. Loudly pulling & kicking in my core. Do it, take it, I feel you want it. Just a bit, not to much. Seduction, I notice & give permission to enter. Chemistry designs the precise calculations needed. Gasping for oxygen while receiving the opposite. Elevating heart-rate while calming the alert senses. Blindfolded,…

  • In Jou, In Mij

    In jou, een naakte ziel door bloot lijf. In mij, belopen RedeRatio het emotiekoord. Als jij kon proeven via de groeven van mijn hof naar de ziltheid van mijn woorden. Huid onder mijn lippen opent het mooiste hoofdstuk uit een gesloten boek. Als jij door mijn ogen kon zien. Zicht naar een wereld met vele…

  • De brief

    Mijn blik wordt gezogen in een fotomoment, uit een niet digitaal tijdperk. Als een spiegelbeeld terugspoelend in het concept tijd. De veelzeggende mimiek daagt mij uit. Ik zie mezelf in dat moment denken. “En wat heb jij al die jaren uitgespookt?” “Ben je nog rebels, lief, ondernemend, sterk, klein van stuk, maar groot in hart…

  • |

    Gène

    Heb je geen gène? Je geeft mij gène! Je moet je schamen! Wat zullen anderen ervan zeggen? Je weet toch wel beter? Dat doe je toch niet? Beter doe je normaal! Het berispend vingertje letterlijk opgestoken, uitgesproken in woord, intonatie en of gezichtsuitdrukking. Een juk die meer weegt dan een ziel zou mogen dragen. Opgelegd dan wel…

Geef een reactie