Mijn wilde haren verliezen, door een aai over mijn bol.
Een bord voor mijn kop, met een klap in mijn gezicht.
Een brok in mijn keel, bij het verliezen van mijn tong.
Mijn hart op mijn tong en mijn schouders er onder.
Een schouderklopje verdienen, met een duw in mijn rug.
Een tik op mijn vingers, als ik niet door en op mijn knieën ga.
Het tegen mijn schenen krijgen bij het weigeren van een blok aan mijn been.
Op mijn tenen lopen terwijl ik erom heen dans.

Van kop tot teen bejubeld en neergesabeld.
Ik sta, ik loop, ik adem.
Ik voel, ik verwerk, ik lach.

Ik ben.

-Driandayaba-