|

Theater des levens

Het doek is gevallen
De recensies liegen er niet om
Een paar seizoenen goed theater
Er werd hard gelachen
Het genieten waard tussen de minder goede scenes
Met hier en daar een waterval van tranen

Elk scenario werd goed bedacht, geoefend & uitgespeeld
De cast stapte tussendoor uit zijn rol hopende dat het niet op zou vallen
Met als gevolg steeds minder bezoekers
Het plot steeds voorspelbaarder
Het begon zwak, ging beter, een lust voor de zintuigen
Uiteindelijk de vanzelfsprekendheid deed toen de das om
Vergeelde pamfletten
Licht uit
Deur dicht

Driandayaba

Vergelijkbare berichten

  • Dans der zielen

    Ik ben IK jij bent JIJ. Boven, op, door, onder & om elkaar heen als dansende zielen. Begrijp jij Mij? Begrijp ik Jou? Taal maakt ook zijn eigen dans. Ik wil niet praten. Ik wil niets zeggen. De dans der explorerende zielen neemt genoegen met luisteren . Dan gefluister… ‘Mag ik binnenkomen?’ Jas uit & op blote voeten…

  • Homies

    Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…

  • |

    Het ‘Iets’

    ‘Iets’ met mij. ‘Iets’ een geladen sensatie die graag speelt met de handrem erop. Tintelingen van hoofdhuid tot voeten. Elektrische racebaan, waar de vierwieler keer op keer vanaf vloog. ‘Iets’ in afwachting zittend op het startblok met naald en garen. Op het puntje van de bank zitten met jas aan. Het is meer dan ‘Iets’…

Geef een reactie