|

Theater des levens

Het doek is gevallen
De recensies liegen er niet om
Een paar seizoenen goed theater
Er werd hard gelachen
Het genieten waard tussen de minder goede scenes
Met hier en daar een waterval van tranen

Elk scenario werd goed bedacht, geoefend & uitgespeeld
De cast stapte tussendoor uit zijn rol hopende dat het niet op zou vallen
Met als gevolg steeds minder bezoekers
Het plot steeds voorspelbaarder
Het begon zwak, ging beter, een lust voor de zintuigen
Uiteindelijk de vanzelfsprekendheid deed toen de das om
Vergeelde pamfletten
Licht uit
Deur dicht

Driandayaba

Vergelijkbare berichten

  • |

    Sterk zijn

    “Kom op, sta op, stop met huilen, stel je niet zo aan, er is niets aan de hand, het doet geen pijn, zo klaar over, doe niet zo lastig, stop nou daarmee, je zoekt weer aandacht, gewoon doorgaan! Je bent toch groot en sterk? De bemoedigende zinnen die via een positieve intentie ons eigen gemaakt…

  • De verspilling

    Als in een klucht gevangen, Ja letterlijk omgeven door een beleving met individuele tintjes. De verwachtingsvolle spanning dartelt in & uit de ruimte. Ja, ook ik leef in mijn hoofd en huis in mijn lijf. Creatievelingen, geketend door de banaliteiten voor onze voetstappen. Deze slurpende kracht, een entiteit met wurgende grip op onze levenszucht. Dit…

  • |

    De vragen

    Vragen doe ik graag, ook al valt het soms wat zwaar op de maag. Welke wensen zijn er weggestopt in afwachting van een moment? Dromen die op paden liggen om ontwaakt te worden. Een voet voor de ander of stappen in de meerderheid. Ga ik nu te ver of mag het ietsje minder? Mijn blik is…

  • |

    Ontrafelen

    Mythe en Mysterie ontrafelen, voelt als hard werken zonder de beloofde antwoorden. Het wachten ontneemt de lust. Werken voor, Werken tegen, Werken bij, Werken met, Werken aan, Werken tot, Complexiteit in vol ornaat. Emotionele logica klinkt als een tegenstrijdige klank. In mijn realiteit sprake van completeren. “Beetje” kamperen om te relativeren, “teveel” is kreperen. In…

  • |

    Gaan of Vergaan

    Geur van natte aarde, vergaan bladerdek en auto’s in de file brengt mij in het moment. Regendruppels omringen mij in alle maten en snelheid. Vergezeld met de danspassen van wervelwind en storm, hebben zij hun eigen plan. Duwend en trekkend in de ritme van verandering. Het nog aanwezige groen onthult zijn bestemming. Nog even gracieus…

Geef een reactie