|

Halsband & Muilkorf

Bijtend op mijn tong, de zwijgende woorden inslikkend.
Het doel ontgaat mij in het moment.
Begrijpen een te vervullen levensdoel met een groot offer.
De beroeringen van alle dag zoeken een uitlaat.

Doen wat ik zeg en zeggen wat ik doe een missie met obstakels.
Het openbaart mijn drang naar ruimte, vrijheid, recalcitrantie in vol ornaat.
In die momenten wals ik over de paden van realisme en lacht logica met mij mee.
Bulderend soms iets wat hysterisch in de kern van beleving.

Kiezen voor integriteit voor velen een doolhof met verstrengeling als gevolg.
Blijven ademen Homo Sapiens en de verleiding recht in de ogen staren.
Wij zijn instaat.
Wij zijn alert.
Wij zijn onmisbaar.
Spreek in tongen waarbij draaglast draagkracht niet overschrijdt.
In die tel ben jij jij en zijn wij wij.

 

02-12-2016
-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • Vormen

    Leven tussen de overblijfselen van een dramadriehoek, balancerend op de pilaren van een winnaarsdriehoek. Ogen vooruit gericht om schaduw diepte tussen de cirkels te trotseren. Treden uit de vierkantjes die gecreëerd zijn door spiralen des tijds. Kijkend door de ruiten die een ruimtelijke weergave aanbieden waarin verzonken kan worden. Sterren en een vormende maan bieden…

  • |

    Ruimte

    Leef en laat leven, een practise as I preach levensvisie met vierdimensionale schaduwzijden. Het bestaat naast onze driedimensionale genotswereld, waar het oog des liefde blind is. In en tussen onze band ligt veel ruimte, soms geassocieerd met afstandelijkheid of nonchalance. Ik wil vrij laten, zoals ik vrij wil zijn. Tot een punt dat die vrijheid…

  • De brief

    Mijn blik wordt gezogen in een fotomoment, uit een niet digitaal tijdperk. Als een spiegelbeeld terugspoelend in het concept tijd. De veelzeggende mimiek daagt mij uit. Ik zie mezelf in dat moment denken. “En wat heb jij al die jaren uitgespookt?” “Ben je nog rebels, lief, ondernemend, sterk, klein van stuk, maar groot in hart…

  • |

    Het spel

    In mijn zijn staat de tijd stil. Dit innerlijk festijn draait de volume op nul. Receptoren tast, reuk en smaak doen de vreugdedans. Het gespeelde spel is herkend. Zacht bijtend op mijn lippen, sla ik jou gade. Mijn vingers strijken troostend over mijn hals. Onrustig beroeren mijn benen elkaar. Het startschot klinkt voor Ademhaling en…

  • |

    Het ‘Iets’

    ‘Iets’ met mij. ‘Iets’ een geladen sensatie die graag speelt met de handrem erop. Tintelingen van hoofdhuid tot voeten. Elektrische racebaan, waar de vierwieler keer op keer vanaf vloog. ‘Iets’ in afwachting zittend op het startblok met naald en garen. Op het puntje van de bank zitten met jas aan. Het is meer dan ‘Iets’…

  • De verspilling

    Als in een klucht gevangen, Ja letterlijk omgeven door een beleving met individuele tintjes. De verwachtingsvolle spanning dartelt in & uit de ruimte. Ja, ook ik leef in mijn hoofd en huis in mijn lijf. Creatievelingen, geketend door de banaliteiten voor onze voetstappen. Deze slurpende kracht, een entiteit met wurgende grip op onze levenszucht. Dit…

Geef een reactie