| | | |

De glimlach

Als ik mijzelf herinner dat ik gelukkig ben glimlacht mijn hart.
Als ik voel dat onze nazaten geluk ervaren lacht mijn hele lijf.
Als ik afdaal in het diepst van mijn ziel belicht ik de donkere plekken en geef mijzelf een knuffel.
Als de gemiste momenten voorbij flitsen herinner ik mijzelf dat ik gelukkig ben.
“Dankjewel universum”mijn repliek bij elke meevaller.

Sab_I_Yeye

Vergelijkbare berichten

  • Gewoon

    GEWOON een woord die regelmatig van mijn tong rolt om langs mijn lippen, toetsen & pen te passeren. GEWOON een woord met de bedoeling gewoon uiting te geven aan iets gewoon wat mijn zintuigen prikkelt. Voor mijnalles zo GEWOON zonder twijfel. Het besef hiervan tussendoor een streling dat er niets gewoon is aan wat ik…

  • Homies

    Ik wil het met jullie hebben over een soort homie die wij allemaal kennen. Vanwege bescherming persoonsgegevens noem ik hem voor het gemak; Angst. Van oudsher een essentiële welkome vriend die ons beschermt, raad geeft en sowieso behoedt voor reëel gevaar. Eentje die af en toe in ons dagelijks bestaan langs loopt, met of zonder…

  • | |

    Anders zijn

    Vele zinnen gemaakt door woorden met een onbekende klank. Dit deuntje hoort ook bij mij, maar kiest een eigen weg. De rijm raak ik tussendoor kwijt onder twijfels en zekerheden. De repeterende steken onder water een alerte staat voor elke vis in zijn habitat. De oordelen, verwachtingen en pressie zoeken constant hun weg naar macht overname. Gebruik…

  • (In)zicht

    Mistig als het weer en vaag als gedachten bij gebrek aan IN. Als een schaduw in zich die vooruitloopt op zijn meester. Natuurgeweld die zowel verwoesting als verbinding tot stand kan brengen. De blik gefocused op macht mist vaak zicht op bijbehorende verantwoordelijkheid. Filtersystemen die toe zijn aan het oppoetsen van ontvangen kanalen. De tunnel…

Geef een reactie