Steken gevuld met venijn maken het masker geetst door pijn.
Hoop op verzachting en geveld door dagelijkse verachting.
Verleidelijk bedoelde denigrerende verwachtingen zitten als gegoten.
Weet wat je wil en wil wat je weet, om de verdwaling voor te zijn.
Avontuur en veilige toren, onoverkomenlijke tegenstellingen.
De wil en keuze belanden op een slagveld.
–Driandayaba–
Ken je geschiedenis voor het lopen in het heden. Deel je ervaringen met weerslag op het nu. Onderken je emoties die vloeien door associaties. Zo deden wij het en zo ging het. Neem moedig de 1e stap in een nieuw te vormen verhaal. Stap naast oude voetstappen die samenvoegen met de verse afdruk. Zoek hulpbronnen…
In jezelf praten is als leven tussen twee culturen, met gebruik van metacommunicatie tijdens een onderonsje.
Mijn blik wordt gezogen in een fotomoment, uit een niet digitaal tijdperk. Als een spiegelbeeld terugspoelend in het concept tijd. De veelzeggende mimiek daagt mij uit. Ik zie mezelf in dat moment denken. “En wat heb jij al die jaren uitgespookt?” “Ben je nog rebels, lief, ondernemend, sterk, klein van stuk, maar groot in hart…
Als het opkomend daglicht mijn netvlies streelt, denk ik aan jou. Als de avond uitklokt voor de nachtdienst, denk ik aan jou. Als heuglijk of weemoedig bericht aanklopt, denk ik aan jou. Als mijn lust uit wandelen wil gaan, denk ik aan jou. Als mijn energie haar teugels verliest, denk ik aan jou. Als ik…
Blijf uit mijn buurt. Raak me niet aan. Blijf van me af. Ga uit mijn cirkel. Wend jouw ogen van me af. Hartpijn van verdriet bestaat, ik voel het nu. Vanaf mijn strot graaiend, brandend trekkend door mijn borstkas. Huilen met geluid uit een diepte die ik niet ken. Mijn lichaam laat zichzelf afschermen, foetushouding treedt op….
De kracht van een mening, kan de sterksten onder ons nog verlammen. Wie krachtig is, zal tegenslagen als brandstof verorberen.