Voelen, proeven en stilte

Als een deken op een hete windstille zomeravond glij jij over mij heen.
Ik duw je van me af en zoek tegelijkertijd de aanraking op.
Een been eruit en half lichaam ontbloot de verkoeling zoekend.
Ik absorbeer de leugens en laat ze een ronde maken via mijn innerlijke detector.
Hoeveel waarde kan ik hier nog aan geven?
Ik voel letterlijk de stilte van het onbesproken woord.
Ik proef de angst en vervreemding die zijn dienaar zoekt en zich meester van jou maakt.
Ik zie de façade die zich wederom als een alias presenteert.

Binnen in mij schreeuwt een stem.
Ik zie mij.
Ik zie jou.
Ik zie door alle deuren en luiken.
Sluiten heeft geen nut, een verloren zaak, een overbodige strijd en verlies van energie.
Geef je over aan de frontlinie of wees je eigen krijgsgevangene.
De zelfmarteling schrijdt voort.

 

-Driandayaba-
17-06-2016

Vergelijkbare berichten

  • |

    Mijn alles

    Alles is gezegd. Alles is veel zeg ik. Alles is in deze context een illusie. De stilte in mij neemt over. De randjes zijn al rauw geschaafd. Sommige stukken al glad gepolijst. Welke woorden gebruik je als alles gezegd is? Er sijpelt bloed langs de opgedroogde paden die de basis vormen. Dualisme in zijn organische…

  • | |

    De resten

    De resten van wat ik als liefde voelde liggen voor mijn voeten. Erover stappen met onbegrip. Vermijden van nog meer sporen. Reinigen van de bestaande die vlekken achterlieten. Oppoetsen van stukken die nog gelijmd kunnen worden. Bewaard voor een tijd waarin mijn hart weer open kan staan.   Sab_I_Yeye

  • Blinde vlekken

    Mijn hart is blind. Ik laat mij leiden door de heldere blik in mijn ogen. Vlinder kusjes met een aai over mijn blinde vlekken. Geblinddoekt tussen de kleuren. Dansen met rode geuren op staal. Ik zie mezelf bedolven onder muzieknoten. Heeerlijk,……fluisteren mijn oren. -Driandayaba-

  • |

    De vragen

    Vragen doe ik graag, ook al valt het soms wat zwaar op de maag. Welke wensen zijn er weggestopt in afwachting van een moment? Dromen die op paden liggen om ontwaakt te worden. Een voet voor de ander of stappen in de meerderheid. Ga ik nu te ver of mag het ietsje minder? Mijn blik is…

  • De brief

    Mijn blik wordt gezogen in een fotomoment, uit een niet digitaal tijdperk. Als een spiegelbeeld terugspoelend in het concept tijd. De veelzeggende mimiek daagt mij uit. Ik zie mezelf in dat moment denken. “En wat heb jij al die jaren uitgespookt?” “Ben je nog rebels, lief, ondernemend, sterk, klein van stuk, maar groot in hart…

  • |

    Vleugels

    Zwevend op de vleugels van daden met overweldigende energie mij wiegend in een rusteloze diepe slaap. Liefhebben zonder verwachtingen met diepe inademing, waar op een hoek acceptatie exhale ontmoet. Rust dreunt door in de chaos, terwijl vleugels zich ontspannen uitspreiden 10-07-2017 -Driandayaba-

Geef een reactie