| |

Geneugten

Aan het eind van een drukke winterweer werkdag, onder een warme straal.
Kruipen in de nek van de geliefde bij behoefte aan ondersteuning.
Het opwarmen van koude tenen en een oorschelp dichtbij het hart.
Meegaan met een ritme, wachtend op het moment van versmelten in rust.

Realisatie van ontluikend groen als de lente zich voorstelt.
Geur van bloemen en palet aan kleuren openbaart zich.
Verliefd zijn een onvermijdelijke quest.
Avontuur loopt mee in de Ja-fase die de honger stilt uit alle kermende hoeken.

Het ‘just in case vestje’ ontbreekt op een echte zomerdag.
Uren daglicht pakkend, terwijl het wintergevoel ver achter ons ligt.
Bak & peuk, in alle seizoenen het welkom van de dag.
Gedouched liggend in een schoon opgemaakt bed, weer of geen weer.

De bries gemengd met geur van aarde, bladeren richting compost in passende kleuren.
Het startsein van verandering is binnengeslopen.
Indrukken en impulsen blootgesteld en ontleed op de weegschaal.
Draagkracht of draaglast is de criteria.
Ervaar de geneugten in de simpele momenten, waarna de glimlach zich openbaart.

 

16-02-2017
-Driandayaba-

Vergelijkbare berichten

  • Vinden en Zoeken

    Zich laten vinden prefereren boven gezocht worden. Vinden voelt magischer dan zoeken. Iets zoeken is tijdrovend en kan leiden tot afdwalen van de vondst. Iets vinden kan een deur openen naar een zoektocht. Deze woorden zoeken een uitlaat en vinden mij. Synchroniciteit laat zich vinden zoals het weerzien met een vriend. Het signaal, in het…

  • |

    Onbereikbaar

    Kusje hier, kusje daar. Digitaal hier, digitaal daar. Voelt echt, voelt onbereikbaar. Vlees op vlees slechts een herinnering. Gevlochten gedachten als wilskracht ontrafelt. Een te nemen actie in de wacht. Langs de lijnen van mijn rug. In de holte van mijn knie. Binnen bereik, maar toch onbereikbaar in het moment. Driandayaba

  • Spijt

    Wat is dat nu wezenlijk in de kern? Een excuus voor een bewust genomen besluit met een rauw randje? Een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel met een roze lintje? Een weg te vagen schuldgevoel van mij of de ander? Wanneer is er sprake van spijt? Elke actie heeft een tegenreactie en is het niet incalculeren van het…

  • |

    Wat als

    Als krassen op een krijtbord bewandel ik stapvoets mijn overtuigingen. Een innerlijk protest klinkt door merg en been. Wat als dit is wat ik nodig heb? Brokstukken ontwijkend tijdens de speurtocht. Vliegend op een enthousiast tapijt. Wat als het dit keer anders is? Onbekende zinsvorming ten toon spreiden. Levendige gedachten gevuld met vlees. Wat als…

Geef een reactie